کفر به کتب آسمانی (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کتابهایی که از طرف خدا بر
پیامبران نازل شده است همگی
حق میباشد و هر کس آنها را نپذیرد و به آنها
کافر شود عمل حرامی انجام داده است.
کفر به کتابهای آسمانی
حرام است.
«والذین یؤمنون بما انزل الیک وما انزل من قبلک وبالاخرة هم یوقنون•...• ان الذین کفروا سواء علیهم ءانذرتهمام لم تنذرهم لایؤمنون• ختم الله علی قلوبهم وعلی سمعهم وعلی ابصـرهم غشـوة ولهم عذاب عظیم؛
و آنان که به آنچه بر تو نازل شده، و آنچه پیش از تو (بر پیامبران پیشین) نازل گردیده،
ایمان میآورند؛ و به
رستاخیز یقین دارند.•...• کسانی که کافر شدند، برای آنان تفاوت نمیکند که آنان را (از عذاب الهی) بترسانی یا نترسانی؛ ایمان نخواهند آورد.•
خدا بر دلها و گوشهای آنان مهر نهاده؛ و بر چشمهایشان پردهای افکنده شده؛ و
عذاب بزرگی در انتظار آنهاست.».
«قولوا ءامنا بالله وما انزل الینا وما انزل الی ابرهیم واسمـعیل واسحـق ویعقوب والاسباط وما اوتی موسی وعیسی وما اوتی النبیون من ربهم لانفرق بین احد منهم ونحن له مسلمون• فان ءامنوا بمثل ما ءامنتم به فقد اهتدوا وان تولوا فانما هم فی شقاق فسیکفیکهم الله وهو السمیع العلیم؛
بگویید: ما به خدا ایمان آوردهایم؛ و به آنچه بر ما نازل شده؛ و آنچه بر
ابراهیم و
اسماعیل و
اسحاق و
یعقوب و
پیامبران از فرزندان او نازل گردید، و (همچنین) آنچه به
موسی و
عیسی و پیامبران (دیگر) از طرف پروردگار داده شده است، و در میان هیچ یک از آنها جدایی قائل نمیشویم، و در برابر فرمان خدا تسلیم هستیم؛ (و تعصبات نژادی و اغراض شخصی، سبب نمیشود که بعضی را بپذیریم و بعضی را رها کنیم.• اگر آنها نیز به مانند آنچه شما ایمان آوردهاید ایمان بیاورند، هدایت یافتهاند؛ و اگر سرپیچی کنند، از
حق جدا شدهاند و خداوند، شر آنها را از تو دفع میکند؛ و او شنونده و داناست.».
در این
آیه به
مسلمانان دستور مى دهد که به مخالفان خود بگوئید: ما به خدا ایمان آورده ایم، و به آنچه از ناحیه او بر ما نازل شده و به آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و پیامبران اسباط
بنی اسرائیل نازل گردید و همچنین به آنچه به موسى و عیسى و پیامبران دیگر از ناحیه پروردگارشان داده شده ایمان داریم (قولوا آمنا بالله و ما انزل الینا و ما انزل الى ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و الاسباط و ما اوتى موسى و عیسى و ما اوتى النبیون من ربهم).
(ما هیچ فرقى میان آنها نمى گذاریم و در برابر فرمان حق تسلیم هستیم)(لا نفرق بین احد منهم و نحن له مسلمون).
«قل ءامنا بالله وما انزل علینا وما انزل علی ابرهیم واسمـعیل واسحـق ویعقوب والاسباط وما اوتی موسی وعیسی والنبیون من ربهم لا نفرق بین احد منهم ونحن له مسلمون• ومن یبتغ غیر الاسلـم دینـا فلن یقبل منه وهو فی الاخرة من الخـسرین؛
بگو: به خدا ایمان آوردیم؛ و (همچنین) به آنچه بر ما و بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و اسباط نازل گردیده؛ و آنچه به موسی و عیسی و (دیگر) پیامبران، از طرف پروردگارشان داده شده است؛ ما در میان هیچ یک از آنان فرقی نمیگذاریم؛ و در برابرِ (فرمان) او تسلیم هستیم.• و هر کس جز
اسلام (و تسلیم در برابر فرمان حق،) آیینی برای خود انتخاب کند، از او پذیرفته نخواهد شد؛ و او در
آخرت، از زیانکاران است.».
«یـایها الذین ءامنوا ءامنوا بالله ورسوله والکتـب الذی نزل علی رسوله والکتـب الذی انزل من قبل ومن یکفر بالله وملـئکته وکتبه ورسله والیوم الاخر فقد ضل ضلـلا بعیدا؛
ای کسانی که ایمان آوردهاید! به خدا و پیامبرش، و کتابی که بر او نازل کرده، و کتب (آسمانی) که پیش از این فرستاده است، ایمان (واقعی) بیاورید کسی که خدا و
فرشتگان او و کتابها و پیامبرانش و روز واپسین را انکار کند، در گمراهی دور و درازی افتاده است.».
از (
ابن عباس) نقل شده که این آیه درباره جمعى از بزرگان
اهل کتاب نازل گردید مانند عبد الله بن سلام و اسد بن کعب و برادرش اسید بن کعب و جمعى دیگر، زیرا آنها در آغاز خدمت
پیامبر (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) رسیدند و گفتند: ما به تو و کتاب آسمانى تو و موسى و
تورات و عزیر ایمان مى آوریم ولى به سایر کتابهاى آسمانى و همچنین سایر
انبیاء ایمان نداریم آیه نازل شد و به آنها تعلیم داد که باید به همه ایمان داشته باشند.
با توجه به شان نزول، روى سخن در آیه به جمعى از مومنان اهل کتاب است که آنها پس از قبول اسلام روى تعصبهاى خاصى تنها اظهار ایمان به
مذهب سابق خود و آئین اسلام مى کردند و بقیه پیامبران و کتب آسمانى را قبول نداشتند اما قرآن به آنها توصیه مى کند که تمام پیامبران و کتب آسمانى را به رسمیت بشناسند، زیرا همه یک حقیقت را تعقیب مى کنند، و بدنبال یک هدف هستند و از طرف یک مبدا مبعوث شده اند (اگر چه همانند کلاسهاى مختلف تعلیم و تربیت سلسله مراتب داشته اند و هر کدام آئینى کاملتر از آئین پیشین آورده اند). بنابراین معنى ندارد که بعضى از آنها را بپذیرند و بعضى را نپذیرند، مگر یک حقیقت واحد
تبعیض بردار است ! و مگر تعصبها مى تواند جلو واقعیات را بگیرد!، لذا آیه فوق مى گوید: اى کسانى که ایمان آورده اید به خدا و پیامبرش (پیامبر اسلام) و کتابى که بر او نازل شده، و کتب آسمانى پیشین، همگى ایمان بیاورید.
«وقال الذین کفروا لن نؤمن بهـذا القرءان ولا بالذی بین یدیه ولو تری اذ الظــلمون موقوفون عند ربهم یرجع بعضهم الی بعض القول یقول الذین استضعفوا للذین استکبروا لولا انتم لکنا مؤمنین؛
کافران گفتند: ما هرگز به این قرآن و کتابهای دیگری که پیش از آن بوده ایمان نخواهیم آورد! اگر ببینی هنگامی که این ستمگران در پیشگاه پروردگارشان (برای حساب و
جزا) نگه داشته شدهاند در حالی که هر کدام
گناه خود را به گردن دیگری میاندازد (از وضع آنها تعجّب میکنی)!
مستضعفان به
مستکبران میگویند: اگر شما نبودید ما مؤمن بودیم!».
مراد از(الذین کفروا)مشرکین، و مراد از(الذى بین یدیه)کتاب آسمانى قبل از قرآن یعنى تورات و
انجیل است، مشرکین گفته بودند که: نه به این قرآن ایمان داریم، و نه به کتب آسمانى قبل از آن، و این بدان جهت است که اصولا مسلک وثنیت و
شرک معتقد به
نبوت و توابع آن یعنى کتب آسمانى نیست و اینکه بعضى از مفسرین گفته اند: مراد از(الذى بین یدیه)مساله
آخرت و
معاد است، سخنى است بدون دلیل، به خلاف معنایى که ما کردیم، که در
قرآن کریم شواهد بسیار دارد، چون قرآن در بسیارى موارد از تورات و انجیل تعبیر به(الذى بین یدیه)کرده، و خطایى دیگر که بعضى از مفسرین مرتکب شده اند، این است که گفته اند: مراد از(الذین کفروا)یهودیانند گفتگو و مخاصمه ضعفاى با بزرگانشان، در
قیامت، که گمراهى خود را متوجهبزرگان خود کرده بزرگانشان نیز خود را تبرئه مى کنند.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «کفر به کتب آسمانی»