کلمات کنانه‌ای قرآن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
به کلماتی از
قرآن ، به لغت
قبیله کنانه ، کلمات کنانه‌ای قرآن اطلاق می شود.
«
کنانه » یکی از قبایل بزرگ
عرب و منسوب به شخصی به نام
کنانه پسر خزیمه است. وی پدر قبیله‌ای از «
مضر » و مولای
صفیه بنت حی همسر
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم است. این قبیله در سرزمین
مکه می‌زیستند و طوایف و شعبه‌هایی همچون
قریش ،
عبدمناة و… داشتند.
واژه‌های کنانه‌ای قرآن عبارتند از:
۱. سفهاء: جهال، نادانان
؛
۲. خاسئین: صاغرین، خوارشدگان
؛
۳. شطر: تلقاء، کنار
؛
۴. خلاق:
نصیب ، بهره
؛
۵. ملوکا: احرار، آزادگان
؛
۶. قبیلا: عیانا، آشکار
؛
۷. معجزین: سابقین، سبقت گیرندگان
؛
۸. یعزب: یغیب، پنهان ماند
؛
۹. لاترکنوا: لاتمیلوا، میل پیدا نکنید
؛
۱۰. فجوة: ناحیه
؛
۱۱. موئلا:
ملجا و پناهگاه
؛
۱۲. مبلسون: آیسون، نا امیدان
؛
۱۳. دحورا: طردا، راندن
؛
۱۴. خراصون: تکذیب کنندگان
؛
۱۵. اسفار: کتب
؛
۱۶. اقتت: جمعت، جمع شود
؛
۱۷. لکنود: کفران کننده نعمت‌ها.
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «کلمات کنانه ای قرآن».
