• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یوم الحسره

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


یکی از تعابیر قرآنی برای قیامت، یوم الحسرة است؛ که به معنای روز حسرت می باشد.



از نام‏های قیامت است که یک بار در قرآن به کار رفته است.
[۱] مریم/سوره۱۹، آیه۳۹.    

«حسرة» از مادّه «حسر» به معنای آشکار کردن می‏آید. چون عرب می‏گوید:«حَسَرْتُ عَنِ الذِّراعِ» یعنی آستین را بالا زدم و دست خویش را آشکار کردم.


به روز رستاخیز، آنان که از عمر خویش بهره برده و نیکوکاری کرده‏اند، به پاداش خود می‏رسند و شادمان می‏گردند؛ امّا آنان که فرصت‏ها را از کف داده‏اند و توشه‏ای نیاندوخته و خویش را به گناه آلوده‏اند، سخت اندوهگین می‏شوند و حسرت می‏خورند.


در برخی روایات آمده است که در قیامت، حتی نیکوکاران نیز حسرت خواهند خورد. در روایتی از رسول خدا (صلی الله علیه وآله) آمده است که چون قیامت برپا شود، هیچ مخلوقی نباشد مگر به پشیمانی می‏افتد؛ ولی در آن هنگام پشیمانی سود نخواهد داد. پشیمانی نیکوکاران از آن روی است که بهشت و نعمت‌هایی را می‏بینند که خداوند برای اولیای خویش فراهم ساخته است. آنان حسرت می‏خورند که چرا خویش را به مقام اولیای الهی نرسانیده‏اند.
[۲] معاد ج۲، ص۱۶۸.



اندیشه و اعمال و رفتار نیک- مانند جهان‌بینی واقع‌گرایانه، خُلق و خوی انسانی و پاکیزه از حسادت و مکر و حقه و کینه و خدمت به دیگران و جامعه- از حسرت و پشیمانی آدمی به روز قیامت خواهد کاست. به عکس، بی‌ایمانی و بی‌اعتقادی و باورهای نادرست و خلق و خوی پلید و زشتکاری، شقاوت می‏آورد و بر حسرت و ندامت آدمی می‏افزاید.
[۳] مجموعه آثار ج۲، ص۵۲۰.


 
۱. ↑ مریم/سوره۱۹، آیه۳۹.    
۲. ↑ معاد ج۲، ص۱۶۸.
۳. ↑ مجموعه آثار ج۲، ص۵۲۰.



کتاب فرهنگ شيعه، تاليف شده توسط جمعى از نويسندگان، ص۴۸۲.


رده‌های این صفحه : نام های قیامت
جعبه ابزار