یُذَبِّحُ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
یُذَبِّحُ: (مِّنْهُمْ یُذَبِّحُ اَبْنآءَهُمْ) تعبیر
«یُذَبِّحُ» که از مادّه
«ذِبْح» است نشان می‌دهد، رفتار فرعونیان با
بنی اسرائیل، همچون رفتار با گوسفندان و چهارپایان بود، و این انسان‌های بی‌گناه را همچون حیوانات سر می‌بریدند. قابل توجّه این که، مادّه
«ذبح» در فعل ثلاثی مجرد، متعدی است، اما در اینجا به باب تفعیل برده شده، تا کثرت را بیان کند، و استفاده از فعل مضارع نیز، دلیل بر استمرار این جنایت دارد.
(إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِي الْأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِيَعًا يَسْتَضْعِفُ طَائِفَةً مِّنْهُمْ يُذَبِّحُ أَبْنَاءهُمْ وَيَسْتَحْيِي نِسَاءهُمْ إِنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ) (
فرعون در زمين برترى جويى كرد، و اهل آن را به گروههاى مختلفى تقسيم نمود؛ گروهى از آنها را به ضعف و ناتوانى مى‌كشاند، پسرانشان را سر مى‌بريد و زنانشان را براى كنيزى و خدمت زنده نگه مى‌داشت؛ او به يقين از تبهكاران بود.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: فرعون معاصر
موسی (علیه‌السلام) با بنى اسرائيل معامله بردگان را مى‌كرد، و در تضعيف آنان بسيار مى‌كوشيد، و اين كار را تا بدانجا ادامه داد كه دستور داد هر چه فرزند پسر براى اين دودمان به
دنیا مى‌آيد سر ببرند، و دختران آنان را باقى بگذارند، كه معلوم است سرانجام اين نقشه شوم چه بود، او مى‌خواست به كلى مردان بنى اسرائيل را نابود كند، كه در نتيجه نسل آنان به كلى منقرض مى‌شد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «یُذَبِّحُ»، ص۶۴۲.
