آب مضاف
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آب واژه‌اي است كه مفهوم آن بديهي و نزد همگان معلوم است. به طور خلاصه مي‌توان گفت: منظور از آب، مايع سيّالي است كه از تركيب دو اتم ئيدروژن با يك اتم اكسيژن تشكيل يافته است كه در حالت معمولي به صورت مايع است؛ ولي مي‌تواند به شكل جامد (يخ) و گاز (بخار آب) نيز درآيد و داراي رنگ و طعم و بوي خاصي نمي‌باشد.
آب در يك تقسيم بندي بر دو قسم است:
آب مطلق و آب مضاف.
آب مطلق، مایعی است كه اطلاق كلمه آب بر آن بدون هيچ اضافه و قيدي صحيح باشد؛ و به عبارت ديگر آبي است كه با چيزي ديگر مخلوط نشده باشد و اگر هم چيزي با آن مخلوط شد، به طوري نباشد كه ديگر عرفاً به آن آب گفته نشود؛ مانند: آب باران و آب دريا؛ اگر چه چيزي به آنها مخلوط شده و اين آب‌ها املاحي در خود دارند، ولي باز هم در
عرف به آنها آب گفته مي‌شود.
۱.آب مضاف: مایعی است كه اطلاق كلمه آب بر آن به تنهايي صحيح نباشد؛ اعمّ از اين كه از چيزي گرفته شده باشد؛ مثل: آب هندوانه و گلاب؛ يا با چيزي مخلوط شده باشد به طوري كه ديگر به آن آب نمي‌گويند؛ مانند: شربت يا آب گِل؛ و يا به شكل ديگري باشد؛ مثل: آب دهان و چشم و غيره.
۲.آب مضاف: مخلوط يا تركيبي است كه اگر چه درون آن مولكول‌هاي آب نيز وجود دارد، ولي اين مولكول‌ها با مولكول‌هاي عناصر ديگر به نحوي مخلوط يا تركيب شده است كه ديگر در عرف به اين مخلوط يا تركيب، آب گفته نمي‌شود و اگر آب را بر آن استعمال كنند، به صورت مضاف و اضافه شده به مفهوم ديگري خواهد بود؛ مانند: آب گِل يا گلاب كه بيانگر مخلوط يا تركيبي است كه از اجتماع مولكول‌هاي آب با مولكول‌هاي گِل (در آب گِل) يا از اجتماع مولكول‌هاي آب با مولكول‌هاي گُل (در گلاب) تشكيل شده است.
در وجه تسميه آب مضاف دو نظر مي‌توان ارائه كرد:
اول: آب مضاف حكايت از آبي مي‌كند كه به چيز ديگري اضافه شده است؛ دوم: آب مضاف حكايت و بيانگر مفهومي است كه براي بيان آن از اضافه شدن لفظ آب به يك لفظ ديگر استفاده مي‌شود.
ذكر اين نكته ضروري است كه:
اگر آب با چيز ديگري مخلوط يا تركيب شود، امّا به نحوي كه باز هم به آن آب گفته شود، در اين صورت آب مورد نظر، آب مطلق محسوب مي‌شود نه آب مضاف، اگر چه رنگ يا طعم آ ب را تغيير داده باشد؛ مانند: آبي كه مقداري رنگ يا نمك به آن اضافه شده باشد كه در اين صورت باز هم آب مطلق مي‌باشد.
خداوند در قرآن كريم مي‌فرمايد:
«و انزلنا من السماء ماءاً طهوراً»؛
يعني: «ما از آسمان آبي فرستاديم كه
پاك است و پاك كننده».
پرسش:
حال سوال اين است كه آيا اين حكم شامل آب مضاف هم مي‌شود يا نه؟ به عبارت ديگر آيا آب مضاف پاك است و در صورت مثبت بودن پاسخ، آيا پاك كننده هم هست و آيا مي‌توان با آن وضو يا غسل كرد يا نه؟
پاسخ:
آب مضاف به خودي خود پاك است مگر اين كه با نجاستي برخورد نمايد. بنا به اجماع فقها، آب مضاف هر چه قدر هم زياد باشد، به محض ملاقات با نجس – هر چه قدر كم باشد – نجس مي‌شود. قريب به اتفاق فقها قائلند كه آب مضاف پاك كننده نيست كه در مقابل آن قول شيخ صدوق (ره) به جواز وضو و غسل با گلاب و قول سيد مرتضي (ره) به جواز رفع حدث با آن است؛ نظر فقهاي معاصر نيز اين است كه آب مضاف پاك است، ولي پاك كننده نيست.
