آسمان در قیامت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
قرآن کریم آیاتی هستند که وضع آسمان را در هنگام برپایی قیامت توصیف می کنند.
در
آیات زیر جایگزینی آسمان قیامت به جای
آسمان دنیا، و تفاوت بنیادین آن‌ها بیان شده است.
یوم تبدل الارض غیر الارض و السموت...
طومار آسمان، در
قیامت در هم پیچیده می شود.
یوم نطوی السماء کطی السجل للکتب...
آسمان، همچون طوماری در قبضه
قدرت خدا در روز قیامت است.
... و الارض جمیعا قبضته یوم القیمة و السموت مطویـت بیمینه...
آسمان در آستانه وقوع قیامت شکافته می شود.
و یوم تشقق السماء بالغمم...
فاذا انشقت السماء فکانت وردة کالدهان.
و انشقت السماء فهی یومئذ واهیة.
السماء منفطر به...
و اذا السماء فرجت.
اذا السماء انفطرت.
اذا السماء انشقت.
آسمان، پدید آورنده دودی آشکار در آستانه قیامت است.
فارتقب یوم تاتی السماء بدخان مبین.
آسمان در آستانه قیامت، پدید آورنده دودی فراگیر و عذاب آور است.
فارتقب یوم تاتی السماء بدخان مبین • یغشی الناس هذا عذاب الیم.
(گفته شده احتمال دارد
آیه درباره «اشراط الساعة» باشد و این که در آستانه قیامت، آسمان
دود تولید می‌کند و همه جا را دود فرا می‌گیرد.)
آسمان، هنگام برپایی قیامت حرکت شدید می کند.
یوم تمور السماء مورا.
سستی و پراکندگی آسمان‌ها در قیامت مشهود است.
و انشقت السماء فهی یومئذ واهیة.
آسمان همانند
فلز گداخته، در آستانه قیامت گداخته می شود.
یوم تکون السماء کالمهل.
درهای متعددی در آسمان قیامت گشوده می شود.
ان یوم الفصل کان میقتا • و فتحت السماء فکانت ابوبا.
پرده و
حجاب از آسمان در قیامت برداشته می شود.
و اذا السماء کشطت.
(«کشط» به معنای کندن پوست ازشتر و در آیه، کنایه از برکنار شدن حجاب و پرده است.)
آسمان در برابر فرمان خدا در آستانه قیامت انقیاد دارد.
اذا السماء انشقت • و اذنت لربها و حقت.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «آسمان»
