• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

آللَّهُ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




آللَّهُ: (ءَآللَّهُ خَیْرٌ اَمَّا یُشْرِکُونَ)
«آللَّهُ» در اصل‌ «اَ اَللَّه» بوده که یکی از دو همزه آن تبدیل به الف شده و در نتیجه به صورت مدّ در آمده است. جمله‌ «اَمَّا یُشْرِکُونَ» در اصل‌ «اَمْ مَا یُشْرِکُونَ» بوده که‌ «ام» برای استفهام و «مَا» موصوله است که در هم ادغام گردیده است.



(قُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَسَلَامٌ عَلَى عِبَادِهِ الَّذِينَ اصْطَفَى آللَّهُ خَيْرٌ أَمَّا يُشْرِكُونَ)(بگو: «ستایش مخصوص خداست؛ و سلام بر بندگان برگزيده‌اش!» آيا خداوند بهتر است يا بت‌هایی كه همتاى او قرار مى‌دهند؟!).
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: جمله‌ (آللَّهُ خَيْرٌ أَمَّا يُشْرِكُونَ) تتمه خطاب به رسول خدا (صلّی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلّم) است و استفهام در آن براى تقریر است و مى‌فهماند كه خدا بهتر است و حاصل مقصود اين است كه: وقتى ثناء همه‌اش براى خدا است و اوست كه بندگان برگزيده شده‌اش را اصطفاء كرده، پس او بهتر است از آلهه‌اى كه ايشان مى‌پرستند، با اينكه نه خالقند و نه مدبر، مع ذلك آنها را حمد مى‌گويند و حال آنكه هيچ خیری از دست آنها به ايشان افاضه نشده است.
(تفسیرهای آیه ۵۹ سوره نمل:)


۱. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۲.    
۲. نمل/سوره۲۷، آیه۵۹.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۵، ص۵۴۱.    
۴. نمل/سوره۲۷، آیه۵۹.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۳۸۲.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۵، ص۵۴۳.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۷۹.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۸، ص۱۲۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۷، ص۳۵۶.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «آللَّهُ»، ص۱۱.    


رده‌های این صفحه : الوهیت | لغات سوره نمل | لغات قرآن




جعبه ابزار