آمرزش انصار (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
پناه دادن به
مهاجران مکه و یاری رساندن به آنان و
پیامبر صلی الله علیه وآله، سبب آمرزش
انصار بود.
خداوند به انصار نوید
مغفرت می‌دهد:
... والذین ءاووا ونصروا اولـئک هم المؤمنون حقا لهم مغفرة... «و آنها که
ایمان آوردند و
هجرت نمودند و در راه
خدا جهاد کردند، و آنها که پناه دادند و یاری نمودند، آنان
مؤمنان حقیقی اند برای آنها، آمرزش (و
رحمت خدا) و روزی شایسته ای است.»
در این
آیه روی اهمیت مقام مهاجران و انصار و موقعیت و تاثیر و نفوذ آنها در پیشبرد اهداف جامعه اسلامی تکیه کرده و از آنها به اینگونه تقدیر می‌کند:
" آنها که ایمان آوردند و
هجرت کردند و در راه خدا
جهاد نمودند و آنها که پناه دادند و یاری کردند، مؤمنان حقیقی و راستین هستند" (و الذین آمنوا و هاجروا و جاهدوا فی سبیل الله و الذین آووا و نصروا اولئک هم المؤمنون حقا) زیرا در روزهای سخت و دشوار و ایام غربت و تنهایی
اسلام هر یک به نوعی به یاری
آئین خدا و پیامبر ص شتافتند.
و" آنها به خاطر این فداکاریهای بزرگ آمرزش و روزی شایسته‌ای خواهند داشت" (لهم مغفرة و رزق کریم) هم در پیشگاه خدا و
جهان دیگر از مواهب بزرگی برخوردارند و هم بهره‌ای شایسته از عظمت و سربلندی و پیروزی و
امنیت و آرامش در این جهان خواهند داشت.
مؤمنان به پیشگاه
خداوند برای آمرزش انصار
دعا می‌خواندند:
والذین تبوءو الدار والایمـن من قبلهم یحبون من هاجر الیهم... • والذین جاءو من بعدهم یقولون ربنا اغفر لنا ولاخوننا الذین سبقونا بالایمـن... «و برای کسانی است که در این سرا (سرزمین
مدینه) و در سرای ایمان پیش از مهاجران
مسکن گزیدند و کسانی را که به سویشان
هجرت کنند دوست می دارند، و در دل خود نیازی به آنچه به مهاجران داده شده احساس نمی کنند و آنها را بر خود مقدم می دارند هر چند خودشان بسیار نیازمند باشند کسانی که از
بخل و
حرص نفس خویش باز داشته شده اند رستگارانند! (همچنین) کسانی که بعد از آنها (بعد از مهاجران و انصار) آمدند و می گویند: «پروردگارا! ما و برادرانمان را که در ایمان بر ما پیشی گرفتند بیامرز، و در دلهایمان
حسد و کینه‌ای نسبت به مؤمنان قرار مده! پروردگارا، تو مهربان و رحیمی!»
جمله" ربنا اغفر لنا و لاخواننا الذین سبقونا بالایمان" دعایی است به جان خودشان، و به جان مؤمنینی که قبل از ایشان بودند، دعائی است به مغفرت. و اگر از
مسلمانان قبل از خود تعبیر کردند به" اخوان" برای این بود که اشاره کنند به اینکه ایشان را از خود می دانند، هم چنان که
قرآن در‌باره همه مسلمانان فرموده: " بعضکم من بعض" پس مسلمانان یکدیگر را دوست می دارند، همان طور که خود را دوست می دارند، و برای یکدیگر دوست می دارند، آنچه را که برای خود دوست می دارند.
و به همین جهت انصار بعد از آن دعای خود گفتند: " و لا تجعل فی قلوبنا غلا للذین آمنوا ربنا انک رؤف رحیم" از خدا خواستند که هیچ غلی، یعنی عداوتی، از
مؤمنین در دلشان قرار ندهد. و در جمله" للذین آمنوا" همه مساله را نسبت به همه مؤمنین تعمیم دادند، چه مؤمنین از بین خودشان، یعنی انصار، و چه از
مهاجرین، که قبل از ایشان ایمان آورده بودند. و هم اشاره کردند که به جز ایمان هیچ غرض و هدفی ندارند.
پناه دادن به مهاجران مکه و یاری رساندن به آنان و
پیامبر صلی الله علیه وآله، سبب آمرزش انصار بود:
... والذین ءاووا ونصروا اولـئک هم المؤمنون حقا لهم مغفرة... «و آنها که ایمان آوردند و هجرت نمودند و در راه خدا جهاد کردند، و آنها که پناه دادند و یاری نمودند، آنان مؤمنان حقیقی اند برای آنها، آمرزش (و رحمت خدا) و روزی شایسته ای است.»
" و الذین آمنوا و هاجروا... "این جمله حقیقت ایمان را برای کسی اثبات می کند که حقیقتا متصف به آثار آن باشد، و چنین کسی را وعده آمرزش و رزق کریم می دهد.
" و الذین آمنوا من بعد و هاجروا و جاهدوا معکم فاولئک منکم"
این جمله خطاب است به مهاجرین طبقه اول و به انصار، و در این خطاب مهاجرین بعدی و آنهایی را که بعد از این ایمان می آورند و با طبقه اول به
جهاد می پردازند به آنان ملحق کرده و در مساله
ولایت، ایشان را نیز شرکت داده است.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «آمرزش انصار».
