آیات اللَّه (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آیات اللَّه: (بِآیاتِ اللَّهِ)منظور از
«آیات اللَّه»، یا
«آیات تکوینی» یعنی آثار عظمت الهی در نظام آفرینش است؛
و در این صورت اشاره به مساله توحید می‌باشد. در حالی که
«لِقائِهِ» اشاره به مساله معاد است، یعنی آنها هم منکر مبدا هستند و هم منکر معاد.
و یا اشاره به
«آیات تشریعی» یعنی آیاتی که خداوند بر پیامبرانش نازل کرده، که هم از مبدا سخن می‌گوید، هم از نبوّت و هم از معاد، و در این صورت تعبیر به
«لِقائِهِ» از قبیل ذکر عام بعد از خاص است. این احتمال نیز، وجود دارد که، منظور، همه آیات خدا در عالم آفرینش و تشریع است.
(وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِ اللَّهِ وَلِقَائِهِ أُوْلَئِكَ يَئِسُوا مِن رَّحْمَتِي وَأُوْلَئِكَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ) (كسانى كه به آيات خدا و لقاى او كافر شدند، از رحمت من مأيوسند؛ و براى آنها عذاب دردناكى است!).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید:
(تفسیرهای آیه ۲۳
سوره عنکبوت:
)
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «آیات اللَّه»، ص۱۲.
