آیات ناهیه از عمل به ظن

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

یکی از ادلّه قرآنى منع از عمل به ظن ،آیات ناهیه از عمل به ظن است.

---

منظور از آیات ناهیه از عمل به ظن،آیاتی است که بر حرمت " عمل به ظن " دلالت مى کند و برخى از اصولیون در اين مورد به آنها تمسک نموده اند ، مانند :
۱- آیه " قل ء الله أذن لکم ام على الله تفترون... " که دلالت مي کند بر اين که اسناد دادن چيزى به خداوند که او به آن اذن نداده ـ مجوز ندارد ـ از روي ظن و گمان ، افترا است و افترا بستن بر خداوند از گناهان بزرگ و حرام است .
۲- آيه " ان الظن لا يغنى من الحق شيئا... " که دلالت مي کند بر اين که بايد به " حق " تمسک جست و راه رسيدن به حق - احکام واقعى موجود در لوح محفوظ - تمسک به علم است ظن انسان را از علم بى نياز نمى کند .
۳- آيه " لا تقف ما ليس لک به علم ... ؛ از آن چه که به آن علم نداريد، پيروى نکنيد"
۴- آيه " ان يتبعون الا الظن و ان هم الا يخرصون... ؛ آنها تنها از گمان پيروى مى نمايند و تخمين و حدس واهى مى زنند".
خداوند در اين آيه ، پيامبر (ص) را از پيروى چنين کسانى نهى کرده است .

---

فاضل لنكراني ، محمد ، سيرى كامل دراصول فقه ، ج ۱۰ ، ص ۱۸۷
انصارى ، مرتضى بن محمدامين ، فرائدالاصول ، ج ۱ ، ص ۵۲و۴۹
انصاری، مرتضی بن محمدامین، فرائدالاصول، ج ۱، ص ۱۲۵    

---