• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حرمت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



حرمت به معنی حرام بودن است.



در اصطلاح فقه ، حکم به طلب ترک فعلی که انجامش موجب عقاب شود و آن را تحریم نیز گویند. و خود فعل حرام یا محظور نامیده می‌شود.
برخی آن را چنین تعریف کرده‌اند : حرام چیزی است که فعل آن شرعا سبب ذم و نکوهش باشد.
[۱] مولوی محمد أعلی بن علی التهانوی الحنفی، کشاف اصطلاحات الفنون ،تهران،مکتبه خیام،۱۹۶۷م،ج۱،ص۳۶۸.

به عبارت دیگر حرمت یا تحریم عبارت است از طلب ترک با منع از فعل.
[۲] مولوی محمد أعلی بن علی التهانوی الحنفی، کشاف اصطلاحات الفنون ،تهران،مکتبه خیام،۱۹۶۷م،ج۱،ص۳۷۶.
و در مجمع البحرین می نویسد : حرام ، ضد حلال و تحریم ،ضد تحلیل است.


۱. مولوی محمد أعلی بن علی التهانوی الحنفی، کشاف اصطلاحات الفنون ،تهران،مکتبه خیام،۱۹۶۷م،ج۱،ص۳۶۸.
۲. مولوی محمد أعلی بن علی التهانوی الحنفی، کشاف اصطلاحات الفنون ،تهران،مکتبه خیام،۱۹۶۷م،ج۱،ص۳۷۶.
۳. مجمع البحرین ج۱،،ص۴۹۷.    



جابری عربلو ،محسن ،فرهنگ اصطلاحات فقه اسلامی(در باب معاملات)،چاپ اول ،۱۳۶۲،تهران،صص۸۵-۸۶ .



جعبه ابزار