آیه تصدیق
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آیه خوش باور بودن
پیامبر را آیه
تصدیق گویند.
به آیه ۶۱
سوره توبه "آیه تصدیق" و یا "
آیه اُذُن" مى گویند: "و منهم الذین یؤذون النبى و یقولون هو أذن قل أُذُن خیر لکم یؤمن بالله و یؤمن للمؤمنین و رحمة للذین ءامنوا منکم والذین یؤذون رسول الله لهم عذاب ألیم
؛ از آنان کسانى هستند که
پیامبر را
آزار مى دهند و مى گویند: "او آدم
خوش باوری است ! " بگو: "خوش باور بودن او به نفع شما است ! (ولى بدانید) او به خدا
ایمان دارد؛و (تنها)
مؤمنان را
تصدیق مى کند، و
رحمت است براى کسانى از شما که
ایمان آورده اند!" و آن ها که
رسول خدا را آزار مى دهند،
عذابی دردناک دارند ".
به کسى که خوش باور است و یا هر چه مى شنود تصدیق مى کند، "
أُذُن " مى گویند.
در سبب نزول این آیه گفته اند: جمعى از
منافقین،
پیامبر (ص) را
اذیت کرده و مى گفتند: ما آن چه بخواهیم مى گوییم و اگر به گوش او رسید نزد او مى رویم و انکار مى کنیم و او از ما مى پذیرد زیرا
محمد (ص) آدم خوش باور و
دهن بینی است، و هر کس هر چه بگوید، قبول مى کند. در این هنگام این آیه نازل شد و به آن ها پاسخ گفت .
براى این
آیه شأن نزول هاى دیگرى نیز گفته اند.
مکارم شیرازی، ناصر، تفسیرنمونه، ج۸، ص۱۴.
سبحانی، جعفر، الایمان والکفرفى الکتاب والسنة، ج۱، ص۲۴۵.
حجتی، محمد باقر، پژوهشى درتاریخ قرآن کریم، ص۹۹.
فخر رازی، محمد بن عمر، التفسیرالکبیر، ج۱۶، ص۱۱۵-۱۱۷.
مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی.
