آیه رضاع•
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آیه ۲۳۳
بقره، در باره شیر دادن
مادر به نوزاد می باشد که به آیه رضاع
شهرت دارد.
به آیه ۲۳۳ سوره بقره «آیه رضاع» می‌گویند
(و الوالدات یرضعن اولادهن حولین کاملین لمن اراد ان یتم الرضاعة و علی المولود له رزقهن و کسوتهن بالمعروف لا تکلف نفس الا وسعها لا تضار والدة بولدها و لا مولود له بولده و علی الوارث مثل ذلک فان ارادا فصالا عن تراض منهما و تشاور فلا جناح علیهما و ان اردتم ان تسترضعوا اولادکم فلا جناح علیکم اذا سلمتم ما آتیتم بالمعروف و اتقوا الله و اعلموا ان الله بما تعملون بصیر)؛ «مادران، فرزندان را دو
سال تمام،
شیر می‌دهند. (این) برای کسی است که بخواهد دوران شیرخوارگی را
تکمیل کند. و بر آن کس که فرزند برای او متولد شده (
پدر)، لازم است خوراک و پوشاک مادر را به طور شایسته (در
مدت شیر دادن بپردازد، حتی اگر
طلاق گرفته باشد.) هیچ کس موظف به بیش از مقدار توانایی خود نیست! نه
مادر (به خاطر
اختلاف با پدر) حق
ضرر زدن به کودک را دارد، و نه پدر. و بر
وارث او نیز
لازم است این کار را انجام دهد (هزینه مادر را در دوران شیرخوارگی تامین نماید). و اگر آن دو، با
رضایت یکدیگر و
مشورت، بخواهند کودک را (زودتر) از شیر باز گیرند، گناهی بر آنها نیست. و اگر (با عدم توانایی، یا عدم موافقت مادر) خواستید دایه‌ای برای فرزندان خود بگیرید،
گناهی بر شما نیست، به
شرط اینکه
حق گذشته مادر را به طور شایسته بپردازید. و از (مخالفت فرمان)
خدا به پرهیزید و بدانید خدا، به آنچه انجام می‌دهید، بیناست! ».
فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «آیه رضاع».
