آیه صدع•

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

آیه صدع به آیه ۹۴ حجر، درباره شروع دعوت علنی پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم اطلاق می‌شود.

---

به آیه ۹۴ سوره حجر «آیه صدع» می‌گویند: (فاصدع بما تؤمر و اعرض عن المشرکین)؛ «آشکار آنچه را ماموریت داری بیان کن و از مشرکان روی گردان (و به آنها اعتنا نکن) ». در این آیه، خداوند فرمان قاطعی به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم می‌دهد و می‌گوید: در برابر هیاهوی مشرکان و مجرمان نه تنها ضعف و ترس و سستی به خود راه مده و ساکت مباش، بلکه آشکار آنچه را ماموریت داری بیان کن و حقایق دین را با صراحت برملا ساز.

---

ماده «صدع» در لغت به معنای شکافتن به طور مطلق ، و یا شکافتن اجسام محکم است، و از آنجا که با شکافتن چیزی درونش آشکار می‌شود، این کلمه به معنی اظهار و افشا و آشکار کردن آمده است، و به درد سر شدید هم «صداع» می‌گویند، به خاطر اینکه گویی می‌خواهد سر را از هم بشکافد!.

---

از بعضی روایات استفاده می‌شود این آیه در مکه نازل شد، بعد از آن که پیامبر اسلام سه سال مخفیانه دعوت کرد و عده قلیلی از نزدیکان پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم به او ایمان آوردند، که نخستین آنها از زنان خدیجه ، و از مردان علی علیه‌السّلام بود.

---