آیه بعث
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
آیه دال بر هدف دار بودن
خلقت انسان آیه
بعث گویند.
آیه ۱۱۵
سوره "مؤمنون" را آیه "
عبث " و نیز آیه "
بعث " مى گویند.
وجه نام گذارى آن به کار رفتن کلمه "عبث " و دلالت این آیه بر بعث و
قیامت است . " أفحسبتم أنما خلقناکم عبثاً و أنکم الینا لا ترجعون ؛
آیا پنداشته اید که شما را
بیهوده آفریده ایم، و شما به نزد ما بازگردانده نمى شوید؟ " .
آیه شریفه براین دلالت دارد که
افعال الهی معلل به غرض است ؛ یعنى افعال الهى از روى
حکمت و
مصلحتی که به
بندگان باز مى گردد، صورت مى گیرد؛ زیرا
ذات خداوند سبحان غنى بالذات است به این ترتیب که: یکى از افعال الهی،
خلقت این
عالم است، و اگر چنانچه بدون غرض بود،
عبث و
لغو پیش مى آمد، و این عمل
قبیح، و صدور قبیح از
حق تعالى
محال است .
و نیز بر
قیامت و
معاد دلالت دارد؛ زیرا اگر معاد و بعثى در کار نباشد، زندگى
دنیا عبث و بیهوده خواهد بود؛ چون زندگى این جهان با تمام مشکلاتى که دارد و با این همه تشکیلات و مقدماتى که
خدا براى آن چیده، اگر صرفاً براى همین چند روز باشد پوچ و بى معنا خواهد بود.
این آیه هم چنین بر عدل الهى و تنزیه خداوند از فعل قبیح دلالت دارد.
مکارم شیرازی، ناصر، تفسیرنمونه، ج۱۴، ص۴۴۳-۴۴۴.
منصور، عبدالحمیدیوسف، نیل الخیرات فى القراءات العشرة، ج۱۵، ص۷۰-۷۱.
مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی.
