به آیه ۳۵ سوره نور " آیه نور " مى گویند: " الله نور السموات والأرض مثل نوره کمشکوة فیها مصباح المصباح فى زجاجة الزجاجة کأنها کوکب درى یوقد من شجرة مبارکة زیتونة لا شرقیة ولاغربیة یکاد زیتها یضى ء ولو لم تمسسه نار نور على نور یهدى الله لنوره من یشاء و یضرب الله الامثال للناس و الله بکل شى ء علیم ؛ خداوند نور آسمان ها و زمین است ؛ مَثَل نور خدا همانند چراغدانى است که در آن چراغى (پرفروغ) باشد، و آن چراغ در حبابى قرار گیرد، حبابى شفاف و درخشنده هم چون یک ستاره فروزان.
این چراغ با روغنى افروخته مى شود که از درخت پربرکت زیتونى گرفته شده که نه شرقى است و نه غربی، - روغنش آن چنان صاف و خالص است که - نزدیک است بدون تماس با آتش شعله ور شود؛ نورى است بر فراز نوری؛ و خدا هر کس را بخواهد به نور خود هدایت مى کند، و خداوند به هر چیزى داناست ."
قرآن کریم در این آیه تشبیه و تمثیلی ذکر مى کند، مقصود آن این است که ایمان در وجود و قلبانسان به نورى مى ماند که همانند یک چراغ پرفروغ در نهاد انسان مى درخشد و از شجره وحی تغذیه مى کند.
بعضى از مفسران به آیه ۲۸ سوره حدید نیز " آیه نور " اطلاق نموده اند: " یا ایها الذین آمنوا اتقوا الله و آمنوا برسوله یؤتکم کفلین من رحمته و یجعل لکم نوراً تمشون به و یغفر لکم و الله غفور رحیم ". بنابر روایات، مراد از " نور " در این آیه، امام علی -علیه السلام - " و منظور از کفلین، امام حسن و امام حسین - علیهماالسلام - هستند.
