أمین (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
أمین: (وَ هذَا الْبَلَدِ الاَمینِ) واژه
«امین» از مادّه
«امْن» در اینجا ممکن است
«فعیل» به معنای
«فاعل» باشد و مفهومش
«ذو الامانة» است و یا
«فعیل» به معنای مفعول یعنی سرزمینی که مردم در آن در امنیتند.
(وَ هَذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ) (و سوگند به اين شهر امن (
مکّه))
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: مراد از
(هذَا الْبَلَدِ الْأَمِينِ) مكه مشرفه است، و بلد امينش خواند، چون امنيت يكى از خواصى است كه براى
حرم تشریع شده، و هيچ جاى ديگر
دنیا چنين حكمى برايش تشريع نشده، و اين حرم سرزمينى است كه خانه
کعبه در آن واقع است .... در
آیه مورد بحث با آوردن كلمه هذا و اشاره كردن به مكه احترام خاصى از آن كرده، و فهمانده كه كعبه نسبت به آن سه نقطه ديگر شرافت خاصى دارد، و اگر آن را امين خوانده يا به اين جهت است كه كلمه امين را به معناى آمن گرفته، و آمن معناى نسبت را افاده مى‌كند، و در نتيجه به معناى ذى الامن (داراى امن) است، مثل اينكه كلمه لابن و تامر به معناى دارنده لبن (شير) و تمر (خرما) است. و يا به خاطر اين است كه فعيل در اينجا به معناى مفعول است، يعنى شهرى كه مردم در آن ايمن هستند، و كسى از اهالى آن اين ترس را ندارد كه بر سرش بريزند و آسيبش برسانند، پس نسبت امن به خود شهر دادن نوعى مجازگويى است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أمین»، ص۷۲.
