علامه طباطبایی در تفسیر المیزان میفرماید: مراد از اشقای ثمود آن کسی است که ناقه را پی کرد، و به طوری که در روایات آمده نامش قدار بن سالف بوده، که مردم ثمود او را به این کار واداشتند، چون در آیات بعدی همه ضمیرها را ضمیر جمع آورده، و همه مردم ثمود را مذمت میکند.
