علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: مراد از اعطاء انفاق مال در راه رضای خدا است، به دلیل اینکه در مقابلش بخل را آورده، که ظهور در امساک از انفاق مال دارد، و نیز به دلیل اینکه دنبالش می‌فرماید: (وَ ما یُغْنِی عَنْهُ مالُهُ اِذا تَرَدَّی) و جمله (وَ اتَّقی) به منزله تفسیری است برای اعطاء، و می‌فهماند که مراد از اعطاء، اعطای بر سبیل تقوای دینی است.
