أَلأَرْض (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
الاَرْض: (اِنَّ فِرْعَوْنَ عَلا فِی الاَرْضِ) تعبیر به
«الاَرْض» در اینجا (زمین) اشاره به سرزمین
«مصر» و اطراف آن است، و از آنجا که یک قسمت مهم آباد روی زمین در آن روز، آن منطقه بوده این واژه به صورت مطلق آمده است. این احتمال نیز وجود دارد که الف و لام، برای عهد و اشاره به سرزمین
«مصر» باشد.
(إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِي الْأَرْضِ وَ جَعَلَ أَهْلَهَا شِيَعًا يَسْتَضْعِفُ طَائِفَةً مِّنْهُمْ يُذَبِّحُ أَبْنَاءهُمْ وَ يَسْتَحْيِي نِسَاءهُمْ إِنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ) (
فرعون در زمين برترى جويى كرد، و اهل آن را به گروههاى مختلفى تقسيم نمود؛ گروهى از آنها را به ضعف و ناتوانى مى‌كشاند، پسرانشان را سر مى‌بريد و زنانشان را براى كنيزى و خدمت زنده نگه مى‌داشت؛ او به يقين از تبهكاران بود.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: مراد از اينكه فرمود: فرعون اهل زمين را شيعه شيعه كرد ، اين باشد كه اهل زمين را -كه گويا منظور از آنان اهل مصر باشد، و الف و لام در الارض براى عهد بوده باشد- از راه القاى اختلاف و تفرقه افكنى دسته دسته كرد، تا كلمه آنان متفق نشود، و يك دل و يك جهت نباشند، تا نتوانند بر او بشورند، و عليه او قيام نموده و امور را بر او دگرگون سازند، آن طور كه عادت همه ملوك است، كه چون مى‌خواهند قدرت خود را گسترش داده و سلطنت خود را تقويت كنند، اين نقشه را به كار مى‌برند. و كلمه يستحيى از استحياء است، كه به معناى زنده نگاه داشتن است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «أَلأَرْض»، ص۶۳.
