إِعْتَمَرَ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اِعْتَمَرَ: (حَجَّ الْبَیْتَ اَوِ اعْتَمَرَ)«اِعْتَمَرَ» از مادّه
«عمره» در اصل به معنای قسمت‌های اضافی است که به ساختمان ملحق می‌کنند و باعث تکامل آن می‌شود؛ اما در اصطلاح
شرع به اعمال مخصوصی گفته می‌شود که بر مراسم
حج افزوده می‌گردد.
(إِنَّ الصَّفَا وَالْمَرْوَةَ مِن شَعَآئِرِ اللّهِ فَمَنْ حَجَّ الْبَيْتَ أَوِ اعْتَمَرَ فَلاَ جُنَاحَ عَلَيْهِ أَن يَطَّوَّفَ بِهِمَا وَمَن تَطَوَّعَ خَيْرًا فَإِنَّ اللّهَ شَاكِرٌ عَلِيمٌ) («
صفا» و «
مروه» از
شعائر الهی است؛ بنابراین، هرکس که حجِّ
خانه خدا و یا
عمره انجام دهد، باکی بر او نیست که برآن دو
طواف کند؛ و سعیِ صفا و مروه به جای آورد و کسی که فرمان خدا را در انجام کارهای نیک اطاعت کند،
خداوند نسبت به عمل او قدردان، و از آن آگاه است).
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: کلمه «اعتمار» به معنای زیارت است که اصلش از عمارت گرفته شده، و عمره رفتن و اعتمار را بدین جهت اعتمار گفته‌اند که هر محلی وقتی زیارتگاه مردم شد، آباد می‌گردد، و در اصطلاح
شرع به معنای زیارت خانه
کعبه است، البته به نحوی که در بین
مسلمانان معهود و معروف است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «إِعْتَمَرَ»، ص۵۲.
