• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

إِیلاء (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف






إِيلاء: (يُؤْلُونَ مِنْ نِسآئِهِمْ)
«إِيلاء» از مادّه‌ «أَلْو» آمده كه به معناى قدرت‌نمايى و تصميم است و از آن‌جا كه سوگند نمونه‌اى از آن مى‌باشد، اين واژه بر آن اطلاق شده است.



(لِّلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِن نِّسَآئِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِنْ فَآؤُوا فَإِنَّ اللّهَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ) (كسانى كه زنان خود را «ايلاء» مى‌نمايند (سوگند مى‌خورند كه با آن‌ها، آميزش نكنند،) حق دارند چهار ماه انتظار بكشند؛ اگر بازگشت كنند، چيزى بر آن‌ها نيست؛ زيرا خداوند، آمرزنده و مهربان است.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه يؤلون مضارع از مصدر ايلاء باب افعال است، كه ثلاثى آن، يعنى ماده اصليش اليه است كه به معناى سوگند است، چيزى كه هست در زبان شرع بيشتر در يک قسم سوگند استعمال مى‌شود و آن اين است كه شوهرى از در خشم و به منظور ضرر رساندن به همسرش سوگند بخورد كه ديگر نزد او نرود، منظور از ايلاء در آيه نيز همين سوگند است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. بقره/سوره۲، آیه۲۲۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۸۴.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲، ص۱۸۰.    
۴. بقره/سوره۲، آیه۲۲۶.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۳۶.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۳۳۸.    
۷. الألیة طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۲۲۶.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲، ص۳۱۷.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۵۷۰.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «إِیلاء»، ص۹۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره بقره | لغات قرآن




جعبه ابزار