• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

إِیلاف (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





إِيلاف: (لِإيلافِ قُرَيْشٍ)
«إِيلاف» مصدر است، به معناى الفت بخشيدن؛ و «الفت» به معناى اجتماع توأم با انسجام ، انس و التيام است. اين كه بعضى‌ «ايلاف» را به‌ «مؤالفت و عهد و پيمان» تفسير كرده‌اند، نه تناسبى با اين واژه دارد، كه مصدر باب افعال است، و نه با محتواى آيات اين سوره.



(لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ) (نابودى فيل سواران بخاطر اين بود كه قریش به اين سرزمين مقدّس الفت گيرند و زمينه ظهور پيامبر فراهم شود.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: ماده الف - به كسره همزه- كه مصدر ثلاثى مجرد و باب افعالش ايلاف مى‌آيد، به معناى اجتماع با همبستگى و الفت است، و به قول راغب اصلا الفت را به همين جهت الفت مى‌گويند. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. قریش/سوره۱۰۶، آیه۱.    
۲. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۷، ص۳۷۴.    
۳. قریش/سوره۱۰۶، آیه۱.    
۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن‌، ص۶۰۲.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲۰، ص۶۲۸.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲۰، ص۳۶۵.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۷، ص۲۹۵.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۸۲۹.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه‌، بر گرفته از مقاله «إِیلاف»، ص۹۰.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره قریش | لغات قرآن




جعبه ابزار