• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابابیل (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



ابابیل از اصطلاحات قرآنی به معنای دسته‌ها و گروه‌ها است. این اصطلاح در سوره فیل آمده و منظور از آن وصف پرندگانی است که دسته دسته از طرف خداوند مأمور مقابله با سپاه ابرهه بودند.



بقول کسائی مفرد آن اَبُول است مثل عَجُول راغب می‌نویسد: مفرد آن اَبِیل است و گفته‌اند: اسم جمع است و از خود مفرد ندارد «وَ اَرْسَلَ عَلَیْهِمْ طَیْراً اَبابِیلَ‌» اَبابِیلَ‌ حال است از طَیْراً و یا صفت آن است یعنی بر آنها مرغانی را فرستاد در حالیکه دسته‌ها و گروه‌ها بودند. در افواه عوام هست که‌ اَبَابِیل‌ علم جنس مرغانی است که بر سر لشگریان ابرهه سنگ ریختند، ولی این کلمه چنانکه گفتیم وصف و بمعنی گروه‌ها و دسته‌هاست.


در تفسیر برهان از امام باقر (علیه‌السّلام) نقل است که هر پرنده سه سنگ در چنگال و منقار خود داشت. سنگ‌ها را بروی لشگریان ریختند، در اثر آن در میان آنها مرض آبله پدید آمد و پرندگان بدان وسیله هلاکشان کردند و پیش از آن آبله در آنجا دیده نشده بود.
.... ابن اثیر در تاریخ کامل می‌نویسد: بیشتر اهل تاریخ برآنند که حصبه و آبله اوّلین بار در عرب بعد از واقعه فیل دیده شد.
[۴] ابن اثیر، عزالدین، الکامل فی التاریخ، ج۱، ص۲۶۳.

نگارنده گوید: بنظر می‌آید که این پرندگان از بحر احمر آمده و سنگریزه‌هایشان با میکرب حصبه و آبله آلوده بوده است و بر اثر ریختن آنها این دو مرض در میان لشگریان بروز کرده و خداوند باین طریق آنها را تار و مار نموده است.
در بعضی از روایات فریقین هست که سنگریزه‌ها بسر هر که می‌خورد از دبرش بیرون می‌شد و اللَّه العالم.


۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۱۰، ص۴۴۲.    
۲. فیل/سوره۱۰۵، آیه۳.    
۳. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، مفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۸.    
۴. ابن اثیر، عزالدین، الکامل فی التاریخ، ج۱، ص۲۶۳.



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ابابیل»، ج۱، ص۱۹-۲۰.    






جعبه ابزار