اباحه ظاهرى ، که مقابل اباحه مى باشد ، اباحه اى است که با ملاحظه جهلمکلف به حکم واقعى ، از سوى شارع مقدس و يا عقل جعل مى گردد ؛ مانند : اباحه ناشى از اصل برائت شرعى و اصل برائت عقلي .
به بيان ديگر، اباحه اى که مؤدّاى اصلى از اصول عملى باشد، اباحه ظاهرى ناميده مى شود (در صورتى که حکم ظاهرى را تنها شامل مؤداى اصول عملى بدانيم ، نه مؤداى امارات و اصول عملى )
