اباحه ظاهرى ، که مقابل اباحه مى باشد ، اباحه اى است که با ملاحظه جهلمکلف به حکم واقعی ، از سوى شارع مقدس و يا عقل جعل مى گردد ؛ مانند : اباحه ناشى از اصل برائت شرعی و اصل برائت عقلی .
به بيان ديگر، اباحه اى که مؤدّاى اصلى از اصول عملی باشد، اباحه ظاهرى ناميده مى شود (در صورتى که حکم ظاهرى را تنها شامل مؤداى اصول عملى بدانيم ، نه مؤداىامارات و اصول عملى )
