• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اباحه‌ی محض

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



اباحه‌ی محض، یکی از اسامی اباحه تکلیفی است.




اذن در تصرف بدون تملیک، اباحه مَحض گفته می‌شود./ اباحه تکلیفی.
از اباحه به معنای اول به اباحه خالص، اباحه صرف، اباحه مجرّد یا مجرّد از ملک نیز تعبیر شده است.



اباحه محض مفید ملک نیست و تنها مجوّز تصرف است که با اذن صریح یا قراین و شواهد حالی حاصل می‏شود، مانند غذایی که میزبان جلوی میهمان می‏گذارد؛ همچنین اباحه محض لزوم‏آور نیست؛ بنابر این مالک پس از اباحه می‏تواند رجوع کند.
در معاطات گرچه اختلافات بسیاری وجود دارد؛ ولی برخی، ظهور کلام مشهور را در این دانسته‏اند که معاطات مفید اباحه محض است.



 
۱. مسالک الافهام ج۳، ص ۱۴۸.    
۲. العروة (الإجارة) ص ۴۶۰.    
۳. مصباح الفقاهة ج۲، ص ۸۶.    
۴. العناوین ج۲، ص ۱۱۷.    
۵. بلغة الفقیه ج۲، ص ۶۶.    
۶. جواهر الکلام ج۲۲، ص ۲۱۴.    
۷. جواهر الکلام ج۲۲، ص ۲۱۴.    
۸. مسالک‌الافهام ج۱۰، ص ۶۰.    
۹. العناوین ج۲، ص ۱۱۷.    




فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص ۲۲۵.    



جعبه ابزار