ابتداء (ادبیات‌عرب)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

ابتداء یکی از اصطلاحات ادبیات عرب و به دو معنا به کار می‌رود: یا عامل معنوی و رفع‌دهنده مبتداست یا یکی از معانی حروف: بل، حتّی، ل و لکن است.

---

ابتداء در اصطلاح ادبیات عرب به دو معنا به کار می‌رود:

۱. عامل معنوی

^[۱] ابن هشام، انصاری، مغنی اللبیب، ج۱، ص۱۹۵.    

و رفع‌دهنده مبتداست

^[۲] ابن هشام، انصاری، مغنی اللبیب، ج۱، ص۱۳۰.    

مانند: الطّقس جمیل. در این جمله، مبتدا، به سبب ابتدائیت، مرفوع است.

^[۳] یعقوب، امیل، موسوعة النحو و الصرف و الإعراب، ص۳۸۱.    

۲. یکی از معانی حروف: بل،

^[۴] ابن هشام، انصاری، مغنی اللبیب، ج۱، ص۱۱۲.    

حتّی،

^[۵] ابن هشام، انصاری، مغنی اللبیب، ج۱، ص۱۲۸.    

ل،

^[۶] ابن هشام، انصاری، مغنی اللبیب، ج۱، ص۲۲۸.    

لکن،

^[۷] ابن هشام، انصاری، مغنی اللبیب، ج۱، ص۲۹۲.    

است؛ و این، به سبب دلالت این حروف بر ابتدای زمانی یا مکانی است مانند:ما جئت بل ذهبت. حتّی انت یا بروتس‌؟ لزید شجاع. لکن کانوا یقاومون.

^[۸] یعقوب، امیل، موسوعة النحو و الصرف و الإعراب، ص۵۸۰.    

^[۹] یعقوب، امیل، موسوعة النحو و الصرف و الإعراب، ص۵۶۰.    

---