ابرو
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابرو دو نوع معنا شده است:
۱.
استخوان منحنی بالای کاسۀ
چشم با
گوشت و
مو.
۲. رشته موی روییده شده بر بالای چشم.
ابرو به هر دو معنا در
فقه دارای احکامی است که در ابواب
طهارت،
حج،
قصاص و
دیات آمده است.
استخوان منحنی بالای کاسۀ چشم با گوشت و مو و رشته موی روییده شده بر بالای چشم را ابرو گویند.
ابرو به هر دو معنا در
فقه دارای احکامی است که در ابواب
طهارت،
حج،
قصاص و
دیات آمده است.
در وجوب کشیدن دست‌ها بر منحنی بالای چشم در
تیمّم اختلاف است.
مسح کردن منحنی بالای چشم پس از شستن دست بعد از غذا
مستحب می‌باشد.
اگر ابرو به اندازه‌ای بلند باشد که مانع دیدن
محرم گردد، وی می‌تواند آن را کوتاه کند، اما در این که این عمل موجب
فدیه می‌شود یا نه، اختلاف است.
اگر ابرو با
جنایتی از بین برود،
قصاص ثابت است، اما اگر پیش از قصاص بروید، در ثبوت قصاص اختلاف است.
بنا بر رأی مشهور،
دیۀ یک ابرو و دو ابرو در صورتی که دیگر نرویند، به ترتیب دویست و پنجاه و پانصد
مثقال شرعی طلای
مسکوک است، اما اگر دوباره بروید،
ارش ثابت است.
شانه زدن ابرو مستحب است.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۲۳۲.
