• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابل (مفردات نهج البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ابل به مطلق شتر ـ اعم از نر و ماده ـ گفته می‌شود؛ که در نهج البلاغه یازده بار بکار رفته است.


مطلق شتر اعم از نر و ماده و از هر جنس، چنانکه جمل شتر نر و ناقه شتر ماده است، لفظ آن مفرد است و دلالت بر جنس دارد، این کلمه مجموعا یازده بار در «نهج» به کار رفته، از جمله در خطبۀ شقشقیّة در رابطه با عثمان بن عفان فرموده: «و قام معه بنوابیه یخضمون مال الله خضمة الابل نبتة الربیع؛
[۱] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۹، ص۴۹.    
فرزندان پدرش با او چنان شروع به خوردن بیت المال کردند که گویی شتر، علف نرم بهاری را می‌خورد.»

۱. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۹، ص۴۹.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، «مفردات نهج البلاغه»، ص۲۲.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه
جعبه ابزار