در شهر احساء به دنیا آمد. پدرش شیخ علی و جدّ بزرگ وی ابراهیم، از علمای بزرگ احساء بودند. ابن ابو جمهور احسائی در سالهای نخستین زندگی از محضر پدر بزرگوار خود و برخی دیگر از علمای دیار احساء علوم مقدماتی را فرا گرفت و در اندک زمانی سرآمد همه هم درسهای خود شد. او، که قدمهای اولیه تحصیل علم را به سرعت برداشته بود، با هجرت به عراق و اقامت در نجف اشرف، مهد علم و اجتهاد، حرکت خود به سوی قله های رفیع پیشرفت را با یاری گرفتن از حضرت امیرالمؤمنین علی - علیه السلام - ، سریع تر کرد. او در این ایام از محضر بزرگانی چون: شیخ عبدالکریم نیشابوری استفاده ها برد. ابن ابو جمهور پس از سالها تحصیل در محضر بزرگان عازم سفر حج شد. بعد از مراجعت و اقامتی کوتاه در احساء، به زیارت کربلا رفت و دوباره به نجف برگشت و سپس به قصد زیارتثامن الحجج و افاضه علوم آل محمد - صلی الله علیه و آله - به سوی مشهد مقدس روانه شد. او پس از پانزده سال مجاورت حرم امام رضا - علیه السلام - ، در سال ۸۹۳ ق، برای دومین بار به سوی خانه خدا شتافت. در راه بازگشت از حج نیز نزدیک به دو سال در جوار مرقد مولا امیرالمؤمنین - علیه السلام - بود و در اواخر سال ۸۹۵ ق عازم مشهدالرضا - علیه السلام - گشت و تا پایان عمر شریف خود در آنجا باقی ماند.
