ابن ابی‌عاصم احمد بن عمرو شیبانی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابن‌ابی‌عاصم ابوبکر احمد بن عمرو شیبانی بصری اصفهانی (۲۰۶-۲۸۷ هـ)، از محدّثین،
فقهاء و قضات
اصفهان در
قرن سوم هجری بوده است.
ابوبکر احمد بن عمرو بن عاصم ضحاک بن مخلد شیبانی بصری نبیل، معروف به ابن‌النّبیل و ابن‌ابی‌عاصم،
از محدّثین و فقهاء بوده و حافظه‌ای قوی داشته است.
رجالیون از او با عناوینی چون حافظ کبیر،
کثیر الحدیث، زاهد و دارای مرتبه بلند در صیانت و عفت یاد کرده‌اند.
ابن‌ابی‌عاصم ساکن اصفهان بود و بعد از
صالح بن احمد، به مدت سیزده و یا شانزده سال، از سال ۲۶۹ تا ۲۸۲ عهده‌دار امر قضاوت در آن شهر شد.
احمد شیبانی، اهل
بصره بود و در سال ۲۰۶ هـ به دنیا آمد.
احمد شیبانی از افرادی چون
موسی بن اسماعیل،
ابوالولید طیالسی،
هدبة بن خالد،
هشام بن عمار و
عمرو بن مرزوق روایت کرده است و
ابواحمد عسّال،
احمد بن بندار،
عبدالرحمان بن
محمد بن سیاه و دخترش عاتکه از او روایت کرده‌اند.
برخی ابن‌ابی‌عاصم را
ظاهری‌مذهب دانسته‌اند،
اما
ذهبی در نفی این مطلب می‌گوید که او کتابی در ردّ
داود ظاهری نوشته است.
سرانجام ابن‌ابی‌عاصم در سال ۲۸۷ هـ در اصفهان درگذشت و در مقبره دوشاباد دفن گردید.
ابن‌ابی‌عاصم دارای مصنفات بسیاری بود که در
قیام صاحب زنج در بصره از بین رفت، ولی حدود پنجاه هزار حدیث از آنها را از حفظ اعاده کرد.
قریب به سیصد جلد کتاب تالیف کرده که ازجمله آنها است کتاب‌های:
۱. کتاب المسند الکبیر.
۲. کتاب الآحاد و المثانی.
۳. کتاب المختصر من المسند.
۴. کتاب السنة فی احادیث الصفات.
۵. الاوائل.
۶. الدّیات، مطبوع.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
مهدوی، سید مصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۱، ص۱۴۹. پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۴۰، برگرفته از مقاله «ابوزید احمد بن زید شروطی».
