• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوالعباس جرجانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





ابوالعباس جرجانی۴۸۲ ه) فقیه شافعی و ادیب برجسته قرن پنجم هجری بود.
او اهل جرجان و دارای نثری زیبا و آثاری متعدد در فقه شافعی و ادب همچون البلاغه و الاربعین بود.
وی پس از تدریس و قضاوت در بغداد و بصره، در سال ۴۸۲ ه در مسیر اصفهان به بصره درگذشت.



ابوالعباس احمد بن محمد بن احمد جرجانی فقیه شافعی و ادیب بزرگ قرن پنجم هجری بود.
[۲] اسنوی، عبدالرحیم، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۳۴۰.

در منابع از سال تولد و زادگاهش سخنی به میان نیامده است؛ اما از ملقب بودن او به جرجانی می‌توان وی را اهل جرجان دانست. وی را فاضل، ادیب و دارای نظم و نثری ملیح و زیبا معرفی کرده‌اند.



ابوالعباس در جوانی به بغداد رفت و در آن‌جا فقه شافعی را آموخت و از محمد بن محمدبن غیلان، علی بن محسن تنوخی، حسن بن علی جوهری، هلال بن محسن صابی و عبیداللّه بن علی رقی حدیث شنید. سپس به بصره رفت و از قاضی ابوتمام علی بن محمد بهره برد.
ابوالحسن قزوینی، ابوعبداللّه صوری، قاضی ابوالطیب، قاضی ماوردی، ابوبکربن شاذان و ابواسحاق شیرازی از دیگر استادان او بودند.



احمد مدتی نیز در این شهر به قضاوت اشتغال داشت.



جرجانی در سالخوردگی دوباره به بغداد بازگشت و به تدریس و نقل حدیث پرداخت. ابوطاهر احمد بن حسن کرجی، ابوالقاسم سمرقندی، ابوالقاسم عبداللّه لواحد بصری قاضی نهرالدیر، ابوعلی بن سکره و حسین بن عبداللّه لملک ادیب از شاگردان او بودند.



آثاری از احمد بن محمد به جای ماند که منابع به صورت پراکنده و با تفاوت‌هایی در ضبط نام و موضوع آثار، از آن‌ها یاد کرده‌اند.
آثار وی عبارت‌اند از:
• البلغه در چهار مجلد؛
• المعایاة مشتمل بر انواع امتحان (یا در عقل)؛
• کنایات الادباء و اشارات البلغاء در محاسن نظم و نثر؛
• کنایات الغایات در فروع فقه شافعی و مشتمل بر انواع امتحانات؛
• التحریر در فروع شافعی؛
• منتخب کنایات الادباء و اشارات البلغاء؛
• الشافی در چهار مجلد؛
که هر سه در فقه شافعی هستند،
[۲۰] اسنوی، عبدالرحیم، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۳۴۰.

• الاربعین در حدیث؛
• مختصر المعارف؛
[۲۲] کتابخانه سیدبن طاووس، ص۴۴۵.

• کتاب الأدبا.



احمد جرجانی که مجدداً به ایران آمده بود، در سال ۴۸۲ه در راه اصفهان به بصره درگذشت.
[۲۴] حسینی، ابوبکر بن هدایة‌الله، طبقات الشافعیه، ص۱۷۸.




۱. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۷، ص۲۱۶.    
۲. اسنوی، عبدالرحیم، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۳۴۰.
۳. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۶۶.    
۴. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۷، ص۲۱۶.    
۵. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۶، ص۲۸۵.    
۶. سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۷۴.    
۷. سرکیس، یوسف الیان، معجم المطبوعات العربیه، ج۱، ص۶۷۷.    
۸. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۷، ص۲۱۶.    
۹. حموی، یاقوت بن عبدالله، معجم البلدان، ج۵، ص۳۲۰.    
۱۰. ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۳۳، ص۷۴.    
۱۱. صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۷، ص۲۱۶.    
۱۲. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۶۶.    
۱۳. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۶۶.    
۱۴. حاجی خلیفه، مصطفی بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۵۱۱.    
۱۵. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۶۶.    
۱۶. سرکیس، یوسف الیان، معجم المطبوعات العربیه، ج۱، ص۶۷۷.    
۱۷. ابن قاضی شهبه، ابوبکر بن احمد، طبقات الشافعیه، ص۲۶۰.    
۱۸. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۶۶.    
۱۹. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ص۲۱۴.    
۲۰. اسنوی، عبدالرحیم، طبقات الشافعیه، ج۱، ص۳۴۰.
۲۱. بغدادی، اسماعیل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۸۰.    
۲۲. کتابخانه سیدبن طاووس، ص۴۴۵.
۲۳. سبکی، عبدالوهاب بن تقی‌الدین، طبقات الشافعیة الکبری، ج۴، ص۷۵.    
۲۴. حسینی، ابوبکر بن هدایة‌الله، طبقات الشافعیه، ص۱۷۸.
۲۵. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۶۶.    
۲۶. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۶، ص۲۸۵.    
۲۷. کحاله، عمررضا، معجم المؤلفین، ج۲، ص۶۶.    
۲۸. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۶، ص۲۸۵.    
۲۹. ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۱۸، ص۵۰۱.    
۳۰. خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۸، ص۵۴۹.    
۳۱. ابن نجار بغدادی، محمد بن محمود، ذیل تاریخ بغداد، ج۴، ص۱۴۷.    



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «ابوالعباس جرجانی»، ج۳، ص۶۴.






جعبه ابزار