ابوالفضل ثابت بن ثابت یشکری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالفضل ثابت بن ثابت یشکری، فقیه و متکلم
امامیه قرن پنجم هجری و از نسل
ثابت بن أسلم بُنانی بود.
او از شاگردان
سید مرتضی و فردی
ثقه به شمار میرفت که آثار متعددی تألیف کرد.
تاریخ وفات او به طور دقیق مشخص نیست، اما احتمالاً حدود قرن پنجم هجری درگذشته است.
ابوالفضل ثابت بن عبداللّه بن ثابت یَشْکری (قرن پنجم هجری) از فقها و متکلمان امامیه در قرن پنجم هجری و از نسل ثابت بن أسلم بُنانی، فقیه، محدث و زاهد
بصری (
۱۲۳ ـ
۱۲۷ ه)، است.
او فردی ثقه و مورد اعتماد بود.
از حیات فردی و اجتماعی وی اطلاع دیگری در دست نیست.
یشکری از شاگردان سید مرتضی (
۴۳۶ ه) بود.
او کتاب های بسیاری تصنیف و تألیف کرد
که
شیخ منتجب الدین تنها از دو اثر وی به نام های ذیل یاد کرده است.
• کتاب الحجة فی الامامه؛
• کتاب منهاج الرشاد در اصول و فروع.
اگرچه بعضی منابع معاصر، وفات او را حدود (
۴۶۰ ه) ذکر کرده اند،
دلیلی بر آن نیست و تنها به استناد درگذشت استادش سید مرتضی (
۴۳۶ ه) می توان گفت وفات او در قرن پنجم بوده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «ابوالفضل ثابت بن ثابت یشکری»، ج۳، ص۱۰۸.