ابوالفضل عباس بن حسن علوی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوالفضل عباس بن حسن علوی (م ۱۹۳ هـ)، از نسل
حضرت ابوالفضل العباس و از عالمان و شاعران فصیح در
قرن دوم هجری قمری بودو او از اصحاب
هارون الرشید و
مامون عباسی بود.
ابوالفضل عباس بن حسن بن عبیدالله علوی مدنی، از نسل عباس بن علی (علیهالسّلام) و اهل
مدینه بود، ولی به
بغداد رفت و در همانجا میزیست.
او مردی عالم و از شاعران فصیح زبان علوی بود.
در ایام خلافت هارون الرشید (۱۷۰-۱۹۳ هـ) وارد بغداد شد و در شمار اصحاب و پیروان هارون در آمد و بعد از مرگ هارون، جزء اصحاب مامون عباسی شد. زمانی بر او وارد شد و به ایراد سخن پرداخت و بسیار نیکو سخنرانی کرد و مورد ستایش وی قرار گرفت.
از آثار او فقط پنجاه ورقه شعر بر جای مانده است.
سرانجام او در سال ۱۹۳ هـ درگذشت.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۲۶، برگرفته از مقاله «عباس بن حسن علوی».