ابوحزره جریر بن حذیفه تمیمی خطفی یربوعی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوحزره جریر بن حذیفة تمیمی خَطَفَی کلبی یربوعی (۳۸-۱۱۰ هـ)، از شاعران مشهور
عرب در صدر اسلام بود.
ابوحزره جریر بن حذیفة بن بدر بن سلمة بن عوف تمیمی خَطَفَی کلبی یربوعی، از قبیله
بنی کلیب بن یربوع بود
و به سال ۲۸
یا ۳۵ هـ
در یمامه،
ناحیهای در
عربستان به دنیا آمد و در همانجا میزیست.
وی در شمار مشهورترین شاعران عرب در صدر اسلام و همپایه
فرزدق و
اخطل بود. به نظر برخی، به جهت فنون شعر و الفاظ ساده و بیتکلف بر ایشان تقدم و برتری داشت.
در هجوگویی سخت قوی بود و در تمام اقسام شعر از قبیل
فخر،
مدح،
هجو و اشعار عاشقانه برتری خود را به اثبات رسانده بود و نظیری نداشت.
در مدح حجّاج،
عبدالملک بن مروان (حکومت ۶۵-۸۶ هـ)،
یزید بن معاویه (حکومت ۶۰-۶۴ هـ) و خلفای
بنی امیه اشعاری سروده
و جوایز بسیاری از ایشان دریافت کرده است. در خلافت
عمر بن عبدالعزیز (۹۹-۱۰۱ هـ) با او ملاقات کرد و اشعاری در مدح و ستایش او سرود که وی را به گریه واداشت.
دیوان جریر معروف است.
به علاوه، تالیفی در موضوع تاریخ،
نقائض جریر و الفرزدق و نقائض جریر و الاخطل منسوب به اوست.
ابوحزره سرانجام به سال ۱۱۰ هـ در یمامه درگذشت
و در
بصره به خاک سپرده شد.
در تاریخ وفات او اختلاف نظر است.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۲۲۲، برگرفته از مقاله «ابوحزره جریر بن حذیفه».