• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوداود سلیمان بن داود طیالسی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


سلیمان بن داود طیالسی اسدی بصری زبیری (۱۳۳-۲۰۴ هـ)، از محدثان اهل‌سنت در قرن دوم و سوم هجری قمری بود.


ابوداود سلیمان بن داود بن جارود طیالسی اسدی بصری زبیری، خاندانش ایرانی و از موالی آل زبیر به شمار می‌آمدند.
[۱] ابن‌جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۰، ص۱۳۳.    
[۲] بخاری، اسماعیل بن ابراهیم، التاریخ الکبیر، ج۴، ص۱۰.    
[۳] صفی‌الدین خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهیب تهذیب الکمال، ج۱، ص۱۵۱.    

نزد سفیان ثوری، هشام بن ابی‌عبدالله، همام بن یحیی و دیگران حدیث فرا گرفت
[۴] ابن‌ابی‌حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۴، ص۱۱۱.    
[۵] مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۴۰۲.    
و حتی برای فراگیری حدیث به بغداد و اصفهان نیز سفر کرد.
[۶] ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۲، ص۲۰۳.    
وی حدود چهل هزار حدیث را حفظ داشت.
[۷] ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۱، ص۲۵۷.    
کسانی چون جریر بن عبدالحمید، محمد بن سعد کاتب و‌ هارون بن سلیمان از او روایت کرده‌اند.
[۸] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۴، ص۱۸۰.    

علمای رجال اهل‌سنت او را محدثی ثقه و راستگو دانسته‌اند. برخی معتقدند که ابوداود هر چند فردی حافظ بود، گاهی در نقل حدیث دچار اشتباه می‌شد.
[۹] عسقلانی، احمد بن علی، تقریب التهذیب، ج۱، ص۲۵۰.    
[۱۰] ابن‌سعد بغدادی، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۲۹۸.    
[۱۱] ابن‌عدی، عبدالله بن عدی، الکامل فی ضعفاء الرجال، ج۴، ص۲۷۵.    


ابوداود طیالسی در سال ۱۳۳ هـ متولد شد
[۱۲] ابن‌اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۶، ص۳۵۹.    
[۱۳] ابن‌حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۲۷۵.    
و در بصره اقامت گزید.
[۱۴] زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۳، ص۱۲۵.    


ابوداود طیالسی، بر اثر خوردن بلاذر، مبتلا به مرض جذام گشت و در ماه صفر سال ۲۰۴ در بصره از دنیا رفت و والی بصره، یحیی بن عبدالله بر وی نماز گزارد.
[۱۵] خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۹، ص۳۰.    
[۱۶] ذهبی، محمد بن احمد، العبر فی خبر من غبر، ج۱، ص۲۷۰.    
[۱۷] ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۰، ص۲۵۵.    
[۱۸] ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبدالله، ذکر اخبار اصبهان، ج۱، ص۳۳۲.    


ابوداود طیالسی، کتاب المسند
[۱۹] سمعانی، عبدالکریم، الانساب، ج۹، ص۱۱۳.    
[۲۰] ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۹، ص۳۷۸.    
[۲۱] ابن‌عماد حنبلی، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب، ج۳، ص۲۵.    
[۲۲] یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۲، ص۲۳.    
[۲۳] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۴، ص۲۶۳.    
و فضائل الانصار را تالیف کرده است.
[۲۴] بغدادی، اسماعیل، ایضاح المکنون، ج۲، ص۱۹۵.    


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۲۵] ابن‌خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۱، ص۲۸۰.    
[۲۶] ابن‌خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۲، ص۲۴۳.    
[۲۷] ذهبی، محمد بن احمد، دول الاسلام، ص۱۱۴.


۱. ↑ ابن‌جوزی، عبدالرحمن بن علی، المنتظم، ج۱۰، ص۱۳۳.    
۲. ↑ بخاری، اسماعیل بن ابراهیم، التاریخ الکبیر، ج۴، ص۱۰.    
۳. ↑ صفی‌الدین خزرجی، احمد بن عبدالله، خلاصة تذهیب تهذیب الکمال، ج۱، ص۱۵۱.    
۴. ↑ ابن‌ابی‌حاتم رازی، عبدالرحمن بن محمد، الجرح و التعدیل، ج۴، ص۱۱۱.    
۵. ↑ مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۱۱، ص۴۰۲.    
۶. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال، ج۲، ص۲۰۳.    
۷. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تذکرة الحفاظ، ج۱، ص۲۵۷.    
۸. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۴، ص۱۸۰.    
۹. ↑ عسقلانی، احمد بن علی، تقریب التهذیب، ج۱، ص۲۵۰.    
۱۰. ↑ ابن‌سعد بغدادی، محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۲۹۸.    
۱۱. ↑ ابن‌عدی، عبدالله بن عدی، الکامل فی ضعفاء الرجال، ج۴، ص۲۷۵.    
۱۲. ↑ ابن‌اثیر، علی بن محمد، الکامل فی التاریخ، ج۶، ص۳۵۹.    
۱۳. ↑ ابن‌حبان، محمد بن حبان، الثقات، ج۸، ص۲۷۵.    
۱۴. ↑ زرکلی، خیرالدین بن محمود، الاعلام، ج۳، ص۱۲۵.    
۱۵. ↑ خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۹، ص۳۰.    
۱۶. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، العبر فی خبر من غبر، ج۱، ص۲۷۰.    
۱۷. ↑ ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۱۰، ص۲۵۵.    
۱۸. ↑ ابونعیم اصفهانی، احمد بن عبدالله، ذکر اخبار اصبهان، ج۱، ص۳۳۲.    
۱۹. ↑ سمعانی، عبدالکریم، الانساب، ج۹، ص۱۱۳.    
۲۰. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، سیر اعلام النبلاء، ج۹، ص۳۷۸.    
۲۱. ↑ ابن‌عماد حنبلی، عبدالحی بن احمد، شذرات الذهب، ج۳، ص۲۵.    
۲۲. ↑ یافعی، عبدالله بن اسعد، مرآة الجنان، ج۲، ص۲۳.    
۲۳. ↑ کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۴، ص۲۶۳.    
۲۴. ↑ بغدادی، اسماعیل، ایضاح المکنون، ج۲، ص۱۹۵.    
۲۵. ↑ ابن‌خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۱، ص۲۸۰.    
۲۶. ↑ ابن‌خلکان، احمد بن محمد، وفیات الاعیان، ج۲، ص۲۴۳.    
۲۷. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، دول الاسلام، ص۱۱۴.


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۸۱، برگرفته از مقاله «ابوداود سلیمان بن داود طیالسی».



جعبه ابزار