ابوعلی حسن بن محمد قمی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعلی حسن بن محمد قمی(م
۴۰۶ هـ.ق) یکی از علما و بزرگان
قم است.
او از
حسین بن علی بن بابویه قمی برادر
شیخ صدوق و از خود شیخ صدوق روایت کرده است.
علامه مجلسی می‌گوید احادیثی را که شیخ حسن قمی در کتابش آورده همگی معتبر و صحیح است.
تاریخ قم اثر ایشان در بیست باب نوشته شده است.
وفات او در سال ۴۰۶ (هجری قمری) است.
ابوعلی حسن بن محمد بن حسن قمی شیبانی درباره تاریخ ولادت، محل رشد و نمو وی اطلاع چندانی در منابع ذکر نشده است.
ولی علمای رجال او را یکی از علما و بزرگان قم دانسته‌اند.
ابوعلی از حسین بن علی بن بابویه قمی برادر شیخ صدوق و از خود شیخ صدوق (م
۳۸۱ هـ.ق) روایت کرده است.
حسن بن علیدارای اثری است به نام
تاریخ قم، که آن را در سال
۳۷۸ (هجری قمری) برای وزیر آل‌بویه، صاحب بن عباد تألیف نمود.
این کتاب را در بیست باب نوشته، ولی مهم‌ترین کارش در این اثر پرداختن او به خراج قم می‌باشد.
در آن کتاب از برادرش
ابوالقاسم علی بن محمدحسن کاتب بهره گرفته است. اصل این کتاب به زبان عربی بوده، ولی آن‌چه امروزه بر جای مانده ترجمه فارسی آن است.
علامه مجلسی می‌گوید: احادیثی را که شیخ حسن قمی در کتابش آورده همگی معتبر و صحیح است.
شیبانی وفاتش، بنابر نقل بعضی منابع متأخر، در سال ۴۰۶ (هجری قمری) بوده است.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «ابوعلی حسن بن محمد قمی»، ج۳، ص۱۲۸.
