• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابوعمرو شمر بن حمدویه هروی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ابوعمرو شمر بن حمدویه هروی (م ۲۵۵ هـ)، فردی عالم به لغت، ادیب و راوی روایات اشعار و اخبار تاریخی بود.


ابوعمرو شمر بن حمدویه هروی، اهل هرات بود و در جوانی به عراق مسافرت کرد
[۱] زرکلی، خيرالدين بن محمود، الاعلام، ج۳، ص۱۷۵.    
و از اساتید لغت و نحو از جمله ابن‌اعرابی، ریاشی، ابوحاتم سجستانی،
[۲] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۶، ص۱۰۵.    
[۳] سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بكر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۴.    
[۴] ازهری، محمد بن احمد، تهذیب اللغه، ج۱، ص۱۹.    
ابونصر باهلی و دیگران بهره برد و هنگامی که به خراسان برگشت، از اصحاب نصر بن شمیل و لیث بن مظفر استفاده کرد.
[۵] ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهة الالباء، ص۱۵۱.    
احمد بن محمود بن مقاتل از وی روایت کرده است.
رجال‌نویسان اهل‌سنت وی را فردی عالم به لغت، ادیب،
[۶] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۹، ص۱۶۶.    
ثقه دانسته و می‌گویند: او بیشتر، روایات اشعار و اخبار تاریخی را نقل می‌کرد.
[۷] حموی، ياقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۳، ص۱۴۲۰.    
[۸] کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۴، ص۳۰۶.    

وی مدتی هم نویسنده احمد بن حریش، قاضی هرات بود و در سال ۲۵۵ هـ از دنیا رفت.
[۹] ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۹، ص۱۶۶.    


آثار شمر بن حمدویه هروی عبارت‌اند از: السلاح الحیّات الامثال
[۱۰] سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۸، ص۳۳۹.
غریب الحدیث و الجبال و الادویه و الجیم در باب لغت که این کتاب در جنگ یعقوب بن لیث صفّار در آب افتاد و از بین رفت.
[۱۱] صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۶، ص۱۰۶.    
[۱۲] حاجی خلیفه، مصطفى بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۴۱۰.    


برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۳] اعلمی‌ حا‌ئری، محمدحسین‌، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۱۱، ص۱۴۰.
[۱۴] بابانی، اسماعيل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۴۱۸.    


۱. ↑ زرکلی، خيرالدين بن محمود، الاعلام، ج۳، ص۱۷۵.    
۲. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۶، ص۱۰۵.    
۳. ↑ سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بكر، بغیة الوعاة، ج۲، ص۴.    
۴. ↑ ازهری، محمد بن احمد، تهذیب اللغه، ج۱، ص۱۹.    
۵. ↑ ابوالبرکات انباری، عبدالرحمن بن محمد، نزهة الالباء، ص۱۵۱.    
۶. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۹، ص۱۶۶.    
۷. ↑ حموی، ياقوت بن عبدالله، معجم الادباء، ج۳، ص۱۴۲۰.    
۸. ↑ کحاله، عمر رضا، معجم المؤلفین، ج۴، ص۳۰۶.    
۹. ↑ ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام، ج۱۹، ص۱۶۶.    
۱۰. ↑ سزگين، محمد فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۸، ص۳۳۹.
۱۱. ↑ صفدی، خلیل بن ایبک، الوافی بالوفیات، ج۱۶، ص۱۰۶.    
۱۲. ↑ حاجی خلیفه، مصطفى بن عبدالله، کشف الظنون، ج۲، ص۱۴۱۰.    
۱۳. ↑ اعلمی‌ حا‌ئری، محمدحسین‌، دائرة المعارف الشیعیة العامه، ج۱۱، ص۱۴۰.
۱۴. ↑ بابانی، اسماعيل بن محمد، هدیة العارفین، ج۱، ص۴۱۸.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۹۶، برگرفته از مقاله «ابوعمرو شمر بن حمدویه هروی».



جعبه ابزار