• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابومحمد اسماعیل بن محمد جعفری

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ابومحمد اسماعیل بن محمد جعفری (زنده در ۲۶۳ هـ)، از نوادگان امام جعفر صادق (علیه‌السّلام) و از اصحاب امام رضا (علیه‌السّلام) بود.


ابومحمد اسماعیل بن محمد بن اسحاق بن جعفر (علیه‌السّلام)، از نوادگان امام جعفر صادق (علیه‌السّلام) و از اصحاب امام رضا (علیه‌السّلام) بود
[۱] طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۳۶۷.    
و از آن حضرت و از جدش اسحاق و از عموی پدرش علی بن جعفر (علیه‌السّلام) روایت دارد.
[۲] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۲۹.    
[۳] ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۵۱.    
[۴] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۱۰۱.    
[۵] حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۵۶.    
[۶] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۰، ص۲۹۴.    

کهمس بن معمر،
[۷] ابوبشر دولابی، محمد بن احمد، الذریة الطاهرة النبویه، ص۷۴.    
عبدالله بن محمد بن عبدالعزیز بن منیع
[۸] صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا (علیه‌السّلام)، ج۲، ص۲۸۲.    
و حسن بن محمد بن یحیی عقیقی در سال ۲۶۳ هـ در مدینه از ابومحمد حدیث آموخته و روایت کرده‌اند.
[۹] مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۱، ص۲۱۸.    
[۱۰] ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳، ص۳۳۸.    
[۱۱] حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، معرفة علوم الحدیث، ص۱۷۵.    
[۱۲] حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، المستدرک، ج۳، ص۱۸۸.    
[۱۳] ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۶، ص۳۸.    

نجاشی ضمن توثیق اسماعیل می‌گوید: وی کتابی دارد که عباس بن اسحاق بن موسی بن جعفر (علیهما‌السّلام) روای آن است.
[۱۴] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۲۹.    
[۱۵] تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۱، ص۲۲۹.    
[۱۶] تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۲، ص۱۰۱.    
[۱۷] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۱۴.    

شیخ طوسی اسماعیل را دارای کتاب اصل می‌داند که ابن‌ابی‌عمیر (م ۲۱۷ هـ) آن‌را روایت کرده است.
[۱۸] طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۵۳.    
[۱۹] ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۱۰.    
[۲۰] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۴، ص۸۴.    
[۲۱] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۱۴۱.    
از این گزارش‌ها روشن می‌شود که اسماعیل در مدینه می‌زیسته و در سال ۲۶۳ هـ زنده بوده است.

برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۲۲] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۰، ص۲۹۴.    
[۲۳] قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۱، ص۲۲۲.
[۲۴] قاضی عیاض، عیاض بن موسی، الشفاء بتعریف حقوق المصطفی، ج۱، ص۱۵۵.


۱. ↑ طوسی، محمد بن حسن، رجال الطوسی، ص۳۶۷.    
۲. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۲۹.    
۳. ↑ ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۵۱.    
۴. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۱۰۱.    
۵. ↑ حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۵۶.    
۶. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۰، ص۲۹۴.    
۷. ↑ ابوبشر دولابی، محمد بن احمد، الذریة الطاهرة النبویه، ص۷۴.    
۸. ↑ صدوق، محمد بن علی، عیون اخبار الرضا (علیه‌السّلام)، ج۲، ص۲۸۲.    
۹. ↑ مزی، یوسف بن عبدالرحمن، تهذیب الکمال، ج۱، ص۲۱۸.    
۱۰. ↑ ابن‌عساکر، علی بن حسن، تاریخ مدینة دمشق، ج۳، ص۳۳۸.    
۱۱. ↑ حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، معرفة علوم الحدیث، ص۱۷۵.    
۱۲. ↑ حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، المستدرک، ج۳، ص۱۸۸.    
۱۳. ↑ ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر، البدایة و النهایه، ج۶، ص۳۸.    
۱۴. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۲۹.    
۱۵. ↑ تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۱، ص۲۲۹.    
۱۶. ↑ تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۲، ص۱۰۱.    
۱۷. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۶، ص۳۱۴.    
۱۸. ↑ طوسی، محمد بن حسن، الفهرست، ص۵۳.    
۱۹. ↑ ابن‌شهرآشوب، محمدعلی، معالم العلماء، ص۱۰.    
۲۰. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج۴، ص۸۴.    
۲۱. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، الذریعه، ج۲، ص۱۴۱.    
۲۲. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۱۰، ص۲۹۴.    
۲۳. ↑ قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۱، ص۲۲۲.
۲۴. ↑ قاضی عیاض، عیاض بن موسی، الشفاء بتعریف حقوق المصطفی، ج۱، ص۱۵۵.


پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۱۷۹، برگرفته از مقاله «ابومحمد اسماعیل بن محمد جعفری».



جعبه ابزار