علی بن جعفر الصادق
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
على بن جعفر الصادق، فرزند
امام جعفر صادق (عليه‌السلام)، برادر كوچک
امام موسى كاظم (عليه‌السلام) و از اصحاب و یاران امام موسى كاظم،
امام رضا،
امام جواد و
امام هادى (عليهم‌السلام) و از علما و راویان
قرن دوم هجرى بود.
او پنج امام شیعه را درک کرده و از سه امام هم
روایت نقل کرده است. کتاب
مسائل على بن جعفر، تنها کتابی است که از ایشان به دست ما رسیده است.
على بن جعفر در نوجوانى پدر خود را از دست داد و در حمايت برادر خود قرار گرفت و معارف اسلام را از او فرا گرفت.
نسبت ايشان را على بن جعفر عريضى مى‌گويند. «عريض» نام محله‌اى در اطراف
شهر مدينه است كه ايشان و فرزندانش در آنجا زندگى مى‌كرده‌اند و
سادات عريضى از طريق وى به امام جعفر صادق (عليه‌السلام) منسوب مى‌شوند.
على بن جعفر از ياران باوفاى
امام موسى كاظم،
امام رضا،
امام جواد و
امام هادى (عليهم‌السلام) بود. وى پيوسته در خدمت امام موسى كاظم (عليه‌السلام) بود و در سفرهاى متعددى نيز در كنار ايشان بوده و علوم فراوانى را از آن حضرت فرا گرفته و محرم اسرار و حافظ اموال آن حضرت به شمار مى‌رفت.
در زمان
امامت امام رضا (عليه‌السلام) همانند سدى آهنين در برابر«
واقفيه» كه يک فرقه انحرافى بودند ايستاد و از امام رضا (عليه‌السلام) حمايت كرد.
در زمان
امامت امام جواد (عليه‌السلام) در حالى كه پيرمردى سالخورده بود به استقبال امام جواد مى‌رفت در حالى كه آن حضرت كودكى خردسال بود و بعد از احترام فراوان كفش‌هاى آن حضرت را آماده مى‌نمود و وقتى مورد اعتراض واقع مى‌شد استناد به امامت و افضليت آن حضرت مى‌نمود.
على بن جعفر در سال ۲۰۳ هجرى همراه برادرش
محمد بن جعفر (عليه‌السلام) در قيام «
طالبيين» شركت كرد و جنگ سختى ميان آنان و
هارون بن مسيب، حاكم عباسى در گرفت.
او داراى چهار پسر به نام‌هاى
محمد،
احمد،
حسن و
جعفر مى‌باشد كه سادات عريضى از نسل ايشانند.
شيخ مفيد مى‌فرمايد:« على بن جعفر از راويان حديث است و سخنانش بسيار محكم و قابل اطمينان و شخصيتى با تقوا و صاحب فضل است. وى پيوسته ملازم و همراه برادرش امام موسى كاظم (عليه‌السلام) بود و روايات فراوانى را از آن حضرت روايت كرده است.»
شيخ طوسى مى‌فرمايد:« او شخصى جليل‌القدر و مورد اطمينان است.»
علامه حلى نيز مى‌فرمايد:« او شخصيتى مورد اطمينان است و
كشى روايتى درباره او نقل كرده كه خود دليل بر عقيده درست و ادب او در برابر امام جواد (عليه‌السلام) مى‌باشد.»
على بن جعفر از محضر امام جعفر صادق، امام موسى كاظم و امام رضا (عليهم‌السلام) بهره برده و از ايشان
روايت نقل مى‌كند.
علاوه بر آن، از
حسين بن زيد شهيد،
سفيان بن عيينه،
محمد بن مسلم،
عبد الملک بن قدامه،
معتب و
ابوسعيد مكى نيز روايت مى‌كند.
على بن جعفر شاگردان فراوانى داشته است كه اينک به برخى از آنها اشاره مى‌كنيم:
احمد بن محمد بن ابى‌نصر بزنطى،
يونس بن عبدالرحمن،
على بن اسباط،
عبدالعظيم بن عبدالله حسنى،
ايوب بن نوح،
عمركى بن على و...
تنها كتابى كه از على بن جعفر به دست ما رسيده، كتاب ارزشمند
مسائل على بن جعفر است كه سؤالات ايشان و جواب‌هاى امام موسى كاظم (عليه‌السلام) در آن جمع‌آورى شده است.
على بن جعفر چهار امام را درک كرده و با توجه به شهادت امام جعفر صادق (عليه‌السلام) كه سال
۱۴۸ق است و امامت امام هادى (عليه‌السلام) كه
۲۲۰ق است او بايد بيش از ۸۰ سال عمر كرده باشد.
بنابر نقلى پيكر شريف او را
شهر قم دفن كردند و هم‌اكنون نيز داراى گنبد و بارگاه است و زيارتگاه دوستداران و عاشقان
محمد و
آل محمد (صلوات‌الله‌عليهم‌اجمعين) مى‌باشد.
• نرم افزار جامع فقه اهل بیت ۲، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی
•
پایگاه اطلاع‌رسانی حدیث شیعه، برگرفته از مقاله «علی بن جعفر علیه‌السلام»، تاریخ بازیابی ۱۴۰۰/۰۵/۱۲.
