• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ابومحمد سهل بن زاذویه قمی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


ابومحمد سهل بن زاذویه قمی، از اصحاب و راویان امام کاظم (علیه‌السّلام) و از محدثان شیعه در قرن سوم هجری قمری بود.


ابومحمد سهل بن زاذویه (ذاذويه، زادويه) قمی، علامه تستری وی را از اصحاب امام کاظم (علیه‌السّلام) دانسته
[۱] تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۵، ص۳۵۸.    
و شیخ طوسی نیز در کتاب تهذیب الاحکام خود روایتی را که محمد بن سهل از پدرش سهل بن زاذویه از امام کاظم (علیه‌السّلام) نقل کرده، آورده است.
[۲] طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۱، ص۲۹۲.    
همچنین از ایوب بن نوح روایت کرده است.
[۳] طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۳۹.    
فردی با عنوان محمد بن احمد بن یحیی هم راوی اوست.
[۴] طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۳۹.    

او از علما و محدثان مورد اعتمادی بود که در نقل احادیث دقت کافی داشت و در منابع از او با عناوینی چون جیدالحدیث و نقی الروایه یاد شده است.
[۵] خوئی، سیدابوالقاسم، معجم الرجال حدیث، ج۹، ص۳۵۳.    
[۶] حلی، حسن بن یوسف، ایضاح الاشتباه، ص۱۹۶.    
[۷] حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۱۵۹.    
[۸] قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۳، ص۱۷۹.    
[۹] اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۳۹۳.    
[۱۰] ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۱۰۷.    
[۱۱] مازندرانی، محمّد بن اسماعیل، منتهی المقال، ج۳، ص۴۲۵.    


آثار او فضل الموالی و کتاب الرد علی مبغضی آل محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌باشد که فرزندش محمد بن سهل آنها را روایت کرده است.
[۱۲] نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۸۶.    
[۱۳] مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳۴، ص۱۷۶.    
[۱۴] تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۲، ص۳۸۳.    


از تاریخ وفات او اطلاعی در دست نیست اما از آنجایی که پسرش محمد از رجال قرن چهارم بوده
[۱۵] آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۲۷۴.    
و خود وی نیز از امام کاظم (علیه‌السّلام) روایت کرده، می‌توان او را از رجال قرن سوم دانست.

برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
[۱۶] کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ص۷۸.    
[۱۷] نمازى شاهرودى، على، مستدرکات علم الرجال، ج۴، ص۱۷۵.
[۱۸] اسدی جزائری، عبدالنبی بن سعدالدین، حاوی الاقوال، ج۱، ص۴۱۷.    
[۱۹] مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۵۳.    


۱. ↑ تستری، محمدتقی، قاموس الرجال، ج۵، ص۳۵۸.    
۲. ↑ طوسی، محمد بن حسن، تهذیب الاحکام، ج۱، ص۲۹۲.    
۳. ↑ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۳۹.    
۴. ↑ طوسی، محمد بن حسن، اختیار معرفة الرجال، ص۳۹.    
۵. ↑ خوئی، سیدابوالقاسم، معجم الرجال حدیث، ج۹، ص۳۵۳.    
۶. ↑ حلی، حسن بن یوسف، ایضاح الاشتباه، ص۱۹۶.    
۷. ↑ حلی، حسن بن یوسف، خلاصة الاقوال، ص۱۵۹.    
۸. ↑ قهپایی، عنایة‌الله، مجمع الرجال، ج۳، ص۱۷۹.    
۹. ↑ اردبیلی، محمد بن علی، جامع الرواة، ج۱، ص۳۹۳.    
۱۰. ↑ ابن‌داوود حلی، حسن بن علی، رجال ابن داود، ص۱۰۷.    
۱۱. ↑ مازندرانی، محمّد بن اسماعیل، منتهی المقال، ج۳، ص۴۲۵.    
۱۲. ↑ نجاشی، احمد بن علی، رجال النجاشی، ج۱، ص۱۸۶.    
۱۳. ↑ مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، ج۳۴، ص۱۷۶.    
۱۴. ↑ تفرشی، سیدمصطفی بن حسین، نقد الرجال، ج۲، ص۳۸۳.    
۱۵. ↑ آقا بزرگ تهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلام الشیعه، ج۱، ص۲۷۴.    
۱۶. ↑ کاظمی، محمدامین، هدایة المحدثین، ص۷۸.    
۱۷. ↑ نمازى شاهرودى، على، مستدرکات علم الرجال، ج۴، ص۱۷۵.
۱۸. ↑ اسدی جزائری، عبدالنبی بن سعدالدین، حاوی الاقوال، ج۱، ص۴۱۷.    
۱۹. ↑ مجلسی، محمدباقر، الوجیزه، ص۵۳.    


• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۳۸۹، برگرفته از مقاله «ابومحمد سهل بن زاذویه قمی».



جعبه ابزار