اتحاد ثمود (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
قوم
ثمود با دیگر اقوام پیشین، در
کفر و مخالفت با
پیامبران خویش همسو بودند.
وثمود وقوم لوط واصحـب لــیکة اولـئک الاحزاب(و (نیز) قوم
ثمود و
لوط و اصحاب الأیکه (قوم
شعیب)، اینها احزابی بودند (که به
تکذیب پیامبران برخاستند)!)
ان کل الا کذب الرسل فحق عقاب.(هر یک (از این گروه‌ها) رسولان را تکذیب کردند، و
عذاب الهی درباره آنان تحقق یافت!)
کلمه" ذو الاوتاد" صفت
فرعون است، و کلمه" اوتاد" جمع" وتد" است که به معنای میخ است. بعضی
گفته‌اند: اگر فرعون را" ذو الاوتاد- دارای میخ‌ها" معرفی نموده، از این جهت است که فرعون با میخ‌هایی بازی برد و باخت داشته. و بعضی
دیگر گفته‌اند: جهتش این است که فرعون به هر کس
غضب می‌کرد، او را چهار میخ می‌کرده، یعنی دو دست و دو پا و سر او را بر
زمین میخ کوب می‌کرده و بعد شکنجه اش می‌داده. بعضی
دیگر گفته‌اند: معنایش" ذو الجنود- صاحب لشکرها" است، چون لشکر برای کشور به منزله میخ است. بعضی دیگر وجوه دیگری برای آن ذکر کرده‌اند، که بر هیچ یک از آن وجوه دلیل قابل اعتمادی نیست.
اصحاب ایکه قوم شعیب‌اند که سرگذشت آنان در تفسیر
سوره حجر و
شعراء گذشت. و معنای جمله" فحق عقاب" این است که: عقاب من بر آنان ثابت شد و مستقر گشت و در آخر هلاکشان کرد.
وقال الذی ءامن یـقوم انی اخاف علیکم مثل یوم الاحزاب(آن مرد باایمان گفت: «ای قوم من! من بر شما از روزی همانند روز (عذاب) اقوام پیشین بیمناکم!)
مثل داب قوم نوح و عاد وثمود والذین من بعدهم وما الله یرید ظـلمـا للعباد.(و از عادتی همچون عادت قوم
نوح و
عاد و ثمود و کسانی که بعد از آنان بودند (از
شرک و
کفر و
طغیان) می‌ترسم؛ و
خداوند ظلم و ستمی بر بندگانش نمی‌خواهد.)
طوایف نهگانه قوم ثمود، در
قتل و
ترور صالح علیه السلام متحد شده بودند.
قالوا تقاسموا بالله لنبیتنه واهله ثم لنقولن لولیه ما شهدنا مهلک اهله وانا لصـدقون.(آنها گفتند: «بیایید
قسم یاد کنید به خدا که بر او (صالح) و خانواده اش شبیخون می زنیم (و آنها را به
قتل می‌رسانیم؛) سپس به ولیّ دم او می‌گوییم: ما هرگز از هلاکت خانواده او خبر نداشتیم و در این گفتار خود صادق هستیم!»)
" تقاسموا" فعل امر است، یعنی همگی شرکت کنید در
سوگند یاد کردن و تعهد کنید بر انجام این توطئه بزرگ، تعهدی که بازگشت و انعطافی در آن نباشد. جالب اینکه آنها به" الله" قسم یاد کردند، که نشان می‌دهد آنها غیر از
پرستش بتها معتقد به الله خالق
زمین و
آسمان نیز بودند، و در مسائل مهم به نام او سوگند یاد می‌کردند، و نیز نشان می‌دهد که آنها آن قدر مست و مغرور بودند که این جنایت بزرگ خود را با نام خدا انجام دادند! گویی می‌خواهند
عبادت و یا خدمتی خداپسندانه انجام دهند، و این است راه و رسم مغروران از خدا بیخبر و گمراه.
" لنبیتنه" از ماده" تبییت" به معنی شبیخون زدن و حمله غافلگیرانه شبانه است، این تعبیر نشان می‌دهد که آنها در عین حال از طرفداران
صالح بیم داشتند و از قوم و قبیله اش وحشت می‌کردند، لذا برای اینکه به مقصود خود برسند و در عین حال گرفتار
خشم طرفداران او نشوند، ناچار نقشه حمله شبانه را طرح کردند و تبانی کردند که هر گاه به سراغ آنها بیایند- چون مخالفت آنها با صالح از قبل معلوم بود- متفقا سوگند یاد کنند که در این برنامه مطلقا دخالتی نداشته و حتی شاهد و ناظر صحنه هم نبوده‌اند!.
در تواریخ آمده است که توطئه آنها به این ترتیب بود که در کنار شهر کوهی بود و شکافی داشت که معبد صالح در آنجا بود، و گاه شبانه به آنجا می‌رفت و به
عبادت و راز و نیاز با
پروردگار می‌پرداخت. آنها تصمیم گرفتند که در آنجا
کمین کنند و به هنگامی که صالح به آنجا آمد او را به
قتل رسانند، و پس از شهادتش به خانه او حمله ور شوند و شبانه کار آنها را نیز یکسره کنند، و سپس به خانه‌های خود برگردند و اگر سؤال شود اظهار بی اطلاعی کنند. اما
خداوند توطئه آنها را به طرز عجیبی خنثی کرده و نقشه هایشان را نقش بر
آب ساخت.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اتحاد ثمود».
