اثاث (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اثاث از اصطلاحات قرآنی و به معنای
متاع و اسباب خانه است. بعضی از مفسران متاع را اعم از اثاث و به معنای مطلق وسیله مورد بهره‌برداری گرفته‌اند.
«اَثاثاً وَ مَتاعاً اِلی حِینٍ»
اهل لغت اثاث را اسباب خانه معنی کرده‌اند،
راغب قید کثرت را بر آن افزوده و گوید ریشه آن از «اَثَ اذا کثر و تکاثف» است و به هر مال که زیاد باشد اَثَاث گفته شده و گویند اثاث آن است که برای مصرف و استفاده است نه برای
تجارت در
آیه «اَثاثاً وَ مَتاعاً اِلی حِینٍ»
مجمع البیان آن را اسباب خانه گرفته و در آیه «وَ کَمْ اَهْلَکْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ اَحْسَنُ اَثاثاً وَ رِءْیاً»
به نظر می‌آید که بمعنی اسباب زندگی باشد یعنی پیش از آنها مردمان بسیاری هلاک کرده‌ایم که از حیث وسائل زندگی و منظر بهتر بودند.
در
المیزان فرموده: متاع از اَثَاث اَعَمّ است به مطلق آنکه مورد بهره است گفته می‌شود و مخصوص به اسباب خانه نیست.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «ابابیل»، ج۱، ص۲۱-۲۲.
