اجازات
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اجازات، از اصطلاحات بکار رفته در
علم حدیث بوده و به کتاب‌هایی که در آن اجازه‌های
نقل حدیث ذکر شده، اطلاق می‌گردد.
تألیف کتاب به عنوان اجازات شیوه دانشمندان علوم حدیث از گذشته تاکنون بوده و در آن احوال مشایخ را یکی پس از دیگری بیان می‌کردند. این امر نشان می‌دهد که
اجازه نقل حدیث جنبه تیمن و
تبرک نداشته بلکه در نقل حدیث معتبر بوده است.
از جمله تالیفاتی که در مورد اجازه داشته‌اند نگارش کتبی به نام "
مشیخه" نیز بوده است.
باید توجه داشت که بین کتب "اجازات" و "مشیخه" رابطه
عموم و خصوص من وجه است؛ ماده اجتماع آن دو اجازه‌های طولانی است که در آن‌ها طرق و اسانید ذکر شده است. ماده افتراق مشیخه از اجازه، مشیخه‌ای است که مشتمل بر اذن به کسی نباشد و ماده افتراق اجازه از مشیخه، اجازه‌ای است که در آن طرق ذکر نشده باشد.
اجازه دارای اقسامی است:
۱- اجازه مختصر که کتاب و رساله به حساب نمی‌آید و تنها اذن در
روایت است؛
۲- اجازه متوسط که در آن به ذکر برخی از طرق و مشایخ اکتفاء می‌شود و به آن رساله نیز می‌گویند؛
۳- اجازه مبسوط که کتاب مستقل به شمار می‌آید.
از اجازات به اجازه (کتاب) هم تعبیر شده است.
در تنظیم این مقاله از منابع زیر استفاده شده است:
•حسین، نوری، مستدرک الوسائل.
•مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه.
•مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه.
پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «اجازات»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۴/۱۰.
