• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اجرت تعلیم مسائل دینی(خام)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



كراهت گرفتن اجرت بر تعليم قرآن نزد اماميه مشهور است و برخى، اين كراهت را در‌صورتى كه شرط پرداخت اجرت شود، شديدتر دانسته‌اند.[۱]     ابوحنيفه نيز قايل به كراهت است;[۲]     ولى بيش‌تر اهل‌سنت آن را مباح دانسته‌اند.[۳]     زهرى و اصحاب رأى گفته‌اند كه حرمت اجرت بر تعليم قرآن را مى‌توان از آيه‌۴۱ بقره/۲ استفاده كرد: «...‌و‌لاتَشتَروا بِـايـتى ثَمَنـًا قَليلاً‌...». قرطبى [۴]     به اين استدلال پاسخ مى‌دهد كه اولا آيه درباره بنى‌اسرائيل است; ثانياً درباره كسى است كه تعليم آيات الهى بر او واجب عينى باشد. با توجه به شأن نزول، به نظر مى‌رسد كه اين آيه، اصلا ربطى به اجرت بر تعليم قرآن نداشته باشد.
امام باقر فرموده: اين آيه درباره حُيَى ابن‌اخطب و كعب ابن‌اشرف و جمعى ديگر از اعيان يهود است كه هر سال مجلس مهمانى پر زرق و برقى از‌طرف يهوديان براى آن‌ها ترتيب داده مى‌شد و آنان به‌سبب اين منفعت ناچيز حاضر نبودند پيامبر اسلام را تأييد كنند. آنان آيات تورات را كه درباره اوصاف و بشارت آمدن پيامبر اسلام بود، تحريف كردند;[۵]     بنابراين آيه مربوط به انكار حقّانيت رسول الله و دين اسلام است كه سران يهود با بهاى اندكى آن را معاوضه مى‌كردند با اين‌كه پيش‌تر، خود از مبشّران اسلام بودند. آيه‌۷۹ بقره/۲ نيز مؤيد همين مطلب است; دانش‌مندان يهود كه حقايق را به سود خود تحريف مى‌كردند و دست نوشته‌هاى خود را به خدا نسبت مى‌دادند و هدفشان بهايى اندك بود كه به‌دست مى‌آوردند: «فَوَيلٌ لِلَّذينَ يَكتُبونَ الكِتـبَ بِاَيديهِم ثُمَّ يَقولونَ هـذا مِن عِندِ اللّهِ لِيَشتَروا بِهِ ثَمَنـًا قَلِيلاً فَوَيلٌ لَهُم مِمّا كَتَبَت اَيديهِم و ويلٌ لَهُم مِمّا يَكسِبون».

[۶]    . مفتاح الكرامه، ج‌۸، ص‌۱۴۶.
[۷]    . تفسير قرطبى، ج‌۱، ص‌۲۲۹.
[۸]    . تفسير قرطبى، ج‌۱، ص‌۲۲۹.



جعبه ابزار