• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

احترام سادات

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دلیل اصلی احترام به سادات، آیه شریفه مودّت است چرا که دوستی و محبت ، خود، مصداقی از احترام است. همچنین در روایات در این رابطه ، سفارشاتی شده است.



سیّد در لغت به معنی «آقا»،«بزرگوار»،«رئیس» بوده و در اصطلاح، فارسى زبانان و شیعه، به کسانى گفته می شود که نسبشان به واسطه حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیهم) به رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) منتهى می شوند.


نکته‌ای که توجه به آن لازم است، احترام به سادات و ذریه پیامبر است. این احترام احترامی مکتبی و ریشه در احترام به نبی اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم دارد.


در روایتی از حضرت امام علی بن موسی الرضا علیه‌السّلام رسیده است: «النظر الی ذریتنا عبادة فقیل له یابن رسول الله النظر الی الائمة منکم عبادة او النظر الی جمیع ذریة النبی صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم قال علیه‌السّلام بل النظر الی جمیع ذریة النبی صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم عبادة مالم یفارقوا منهاجه و لم یتلونوا بالمعاصی؛
[۱] بحارالانوار، ج۹۳، ص۲۲۵.
نگاه به ذریه ما عبادت است، عرض شد یابن رسول الله نگاه کردن به امامان از دودمان شما عبادت است یا نظر کردن به همه ذریه پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم فرمود: بلکه نگاه کردن به همه ذریه پیامبر عبادت است تا وقتی که از راه و روش پیغمبر جدا نشوند و به گناهان آلوده نگردند.»


نکته قابل توجه در روایات توجه به هر دو منظر در باب سادات است هم احترام به سادات در آن است و هم توجه به این که ارزش سادات هم به رهروی راه نبی اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم که همان راه دینی است می‌باشد.


در روایتی از نبی اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم رسیده است:
«ایما رجل صنع الی رجل من ولدی صنیعة فلم یکافئه علیها فانا المکافئ له علیها؛
[۳] بحارالانوار، ج۹۳، ص۲۲۴.
هر کس به یکی از فرزندانم عطا و احسانی کند که او تلافی نکرده باشد من پاداش او را خواهم داد.»


نیز در روایتی دیگر از آن حضرت رسیده است:
«اربعة انالهم شفیع یوم القیامة: الکرم لذریتی من بعدی و القاضی لهم حوائجهم والساعی لهم فی امورهم عند اضطرارهم و المحب لهم بقلبه و لسانه؛
چهار گروه‌اند که روز قیامت من شفیع آنها خواهم بود: ۱ـ آنکس که بعد از من ذریه‌ام را گرامی بدارد. ۲ـ آن کس که در برآورده کردن حاجات آنها تلاش کند. ۳ـ آن کس که به هنگام اضطرار تلاش در جهت حل مشکل آنها بنماید. ۴ـ آن کس که با قلب و زبانش آنها را دوست داشته باشد.


۱. بحارالانوار، ج۹۳، ص۲۲۵.
۲. بحارالانوار، ج۹۶، ص۲۱۸.    
۳. بحارالانوار، ج۹۳، ص۲۲۴.
۴. بحارالانوار، ج۹۶، ص۲۲۵.    



پایگاه اطلاع رسانی حوزه.    



جعبه ابزار