• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

احتمال عطف و استیناف

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



احتمال عطف و استیناف، یکی از اسباب اجمال در آیات را می‌گویند.



«احتمال عطف و استیناف» یکی از اسباب اجمال است.


مانند: (وما یعلم تاویله الا الله والراسخون فی العلم یقولون آمنا به کل من عند ربنا…)؛ "با آنکه تاویلش را جز خدا و ریشه داران در دانش کسی نمی‌داند که     می‌گویند ما بدان ایمان آوردیم همه (چه محکم و چه متشابه ) از جانب پروردگار ماست".
در این آیه دو احتمال وجود دارد: ۱. عطف «الراسخون» بر «الله»؛ ۲. استیناف ( مبتدا بودن آن).
بنابر احتمال اول، تاویل آیات متشابه را غیر از خدا، راسخون در علم هم می‌دانند. و بنا بر احتمال دوم، تاویل متشابهات را فقط خدا می‌داند.
اغلب اهل سنت طرف دار استیناف (قول دوم) هستند؛ ولی مشهور شیعه و بعضی از اهل سنت و به ویژه بعضی از بزرگ‌ترین نحویان قدیم و جدید، طرفدار عطف (قول اول) هستند.
[۲] زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۲، ص۲۱.
[۳] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۰۶.
[۴] سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۵.
[۵] صالح، صبحی، ۱۹۲۶ -، مباحث فی علوم القرآن، ص۲۸.



۱. آل عمران/سوره۳، آیه۷.    
۲. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۲، ص۲۱.
۳. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۰۶.
۴. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۳، ص۵.
۵. صالح، صبحی، ۱۹۲۶ -، مباحث فی علوم القرآن، ص۲۸.



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «احتمال عطف و استیناف».    



جعبه ابزار