ادات تحسر

ادات بیانگر حسرت و اندوه را ادات تحسر گویند.

فهرست مندرجات

۱ - تعریف

« تحسر » یعنی اندوه و حسرت خوردن. و «ادوات تحسر» یعنی کلماتی که در این معنا به کار رفته‌اند؛ مانند: «ویل» در (یا ویلنا من بعثنا من مرقدنا...)؛ «ای وای بر ما چه کسی ما را از آرامگاهمان برانگیخت» و (قال یا ویلتا اعجزت ان اکون مثل هذا الغراب...)؛ «( قابیل ) گفت وای بر من آیا عاجزم که مثل این زاغ باشم».

۲ - پانویس

[ویرایش]

۱.	↑ یس/سوره۳۶، آیه۵۲.
۲.	↑ مائده/سوره۵، آیه۳۱.
۳.	↑ زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص۴۴۴.
۴.	↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۳۰۷.

۳ - منبع