ادات مفاجات

ادات بیانگر ناگهانی و غیر منتظره بودن چیزی را ادات مفاجات می گویند.

«مفاجات» به معنای ناگهانی است، و ادات دارای این معنا «ادات مفاجات» خوانده شده است.

تنها ادات مفاجات، «اذا» است؛ مانند: (فالقاها فاذا هی حیة تسعی)؛ "پس آن را انداخت و ناگاه ماری شد که به سرعت می‌خزید".

۱.	↑ طه/سوره۲۰، آیه۲۰.
۲.	↑ زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۴، ص۱۹.
۳.	↑ سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص۱۷.